Książka prezentuje dzieje tytułowych plemion barbarzyńskich, które omal nie spowodowały rozbicia Imperium Rzymskiego w czasie, zdawałoby się, jego największych możliwości militarnych. Opisano szeroko tło społeczne obu stron konfliktu, przebieg wojen towarzyszących zasadniczemu wątkowi wydarzeń oraz główne bitwy, jakie Rzymianie stoczyli z najeźdźcami. Dużą część książki zajmują zagadnienia uzbrojenia i organizacji armii przeciwników. Przedstawiono szczegółowo m.in. postać wielokrotnego konsula Gajusza Mariusza, którego przyjęło się uważać w nauce za reformatora armii rzymskiej, i skutki jego daleko idących reformatorskich przedsięwzięć.
