Katarzyna Nosowska Libros

Najbardziej osobiste i najbardziej intymne teksty uwielbianej artystki. Katarzyna Nosowska powraca z najnowszą książką! Niczym najlepsza przyjaciółka, najwierniejszy partner z głębi swego przepastnego serca wysyła do nas najważniejsze przesłanie. Zaglądając w siebie, przemierzając kolejne życiowe odcinki, odsłaniając osobiste historie, dociera do tego, co najważniejsze – do sedna MIŁOŚCI. Wszak to początek i koniec wszystkiego. Każda piosenka, każdy tekst, wszystko, co robimy, robimy z miłości i dla miłości, więc tak ważne jest, by nie pomylić jej z fałszywymi tworami, które podsuwa nam nasza potrzeba drugiego człowieka. A do tego niezbędna jest bezwarunkowa akceptacja siebie. Wtedy możemy bezpiecznie oddać się rozkoszy kochania. Nosowska pisze o szczęściu, radości i byciu kompletnym. O motylach w brzuchu, fantazjach i stabilizacji. Pierwszych pocałunkach, ciekawości siebie, zawodach i rozczarowaniach. O odpuszczaniu, dystansie i o tym, że czasem warto się zatrzymać. Bo miłość można jeść dużymi kęsami, ale najlepiej smakuje dawkowana łyżeczką. To słowa z serca do serca. Daj głowie odpocząć podczas lektury. Twój czas jest bezcenny, dlatego tak bardzo dziękuję za chwile, które spędzimy razem. Czekałam na to spotkanie. Dobrze, że Jesteś. KATARZYNA NOSOWSKA

A ja żem jej powiedziała... to książka, która zaskakuje świeżością w świecie internetu. Autorka, z humorem i mądrością, porusza tematy życia, show-biznesu, celebrytów oraz współczesnych snobizmów. Jej wypowiedzi są proste, szczere i pełne ciepła, a jednocześnie nie pouczają. „A ja żem jej powiedziała, Kaśka, szczęścia nie poudajesz” – mówi Nosowska, która zdobyła serca Polaków, którzy czekają na kolejne odcinki jej przemyśleń. Pisanie to dla niej autentyczna przyjemność, moment, w którym wyłapuje słowa najlepiej oddające emocje. Choć proces ten bywa trudny, Nosowska nie ustaje w wysiłkach, poruszając ważne tematy, takie jak wpływ portali społecznościowych, dylematy partnerstwa, czy miłość do jedzenia. Jest dojrzałą obserwatorką rzeczywistości, która mimo sławy pozostaje skromna i ma dystans do samej siebie. Z perspektywy dojrzałej kobiety mówi o konsekwencjach tłumienia wewnętrznego głosu i potyczkach z krytykiem. „Nie wstydzę się tego, kim jestem” – podkreśla, akceptując swoje ograniczenia, ale także ciesząc się życiem. Książka jest głęboka, błyskotliwa i bawi do łez, oferując miłość i refleksję.