Robert Aickman Libros

A reissue of the classic collection from the master of horror, Robert Aickman, with an introduction by Reece Shearsmith.

A new edition of this classic horror collection from the hugely revered 'master of horror', Robert Aickman.

The best and most interesting stories by Robert Aickman, a master of the supernatural tale, the uncanny, and the truly weird. Robert Aickman’s self-described “strange stories” are confoundingly and uniquely his own. These superbly written tales terrify not with standard thrills and gore but through a radical overturning of the laws of nature and everyday life. His territory of the strange, of the “void behind the face of order,” is a surreal region that grotesquely mimics the quotidian: Is that river the Thames, or is it even a river? What does it mean when a prospective lover removes one dress, and then another—and then another? Does a herd of cows in a peaceful churchyard contain the souls of jilted women preparing to trample a cruel lover to death? Published for the first time under one cover, the stories in this collection offer an unequaled introduction to a profoundly original modern master of the uncanny.

Chladná ruka v mojí dlani vyšla v originále poprvé v roce 1975 a patří k Aickmanovým nejlepším sbírkám povídek. Mezi jejími osmi příběhy je zahrnuta i povídka „Stránky z deníku mladé dívky“, která získala cenu World Fantasy Award. Aickmanovy „podivné povídky“ (sám dával tomu označení přednost) jsou brilantně vystavěnépříběhy, které v jemných odstínech vykreslují tísnivou atmosféru i obavy a strachy hlavních hrdinů. Čtenář se setkává s rozmanitými postavami, od muže, který stráví noc v hospicu, přes německého aristokrata až po ženu, která spatří obraz své vlastní duše. Postupným přidáváním realistických detailů Aickman ve svých příbězích zesiluje napětí spojené s dojmem zlého snu, v němž hlavní hrdina nevyhnutelně směřuje k nešťastnému konci. Ačkoliv se v jedné z povídek objevuje tradiční upírská tematika, všechny příběhy vynikají nekonvenčním obsahem, v němž to, co budí obavy, zůstává nedefinované a nevyřčené, což je činí ještě podivuhodnějšími a poutavějšími.

Miejsca takie nie są żadną rzadkością, jeśli się tylko wie, jak ich szukać, czy to z własnej woli, czy z konieczności. Ponieważ mężczyźni i kobiety coraz częściej działają wbrew naturze, natura coraz częściej działa wbrew mężczyznom i kobietom. W każdym razie kilka tych miejsc ma za sobą długą historię sięgającą najstarszych wspomnień ludzkich, jak ujmują to zagraniczni prawnicy. Z początku część z nich była zapewne święta dla ludów przedchrześcijańskich, których garstka po dziś dzień żyje na naszym kontynencie, oczywiście trzeba tylko wiedzieć, jak je znaleźć. Niekiedy aż dziw bierze, jak mało z tego, co rzeczywiste lub prawdziwe, kiedykolwiek staje się wiedzą ogólną: o ile, rzecz jasna, wiedza ogólna jest jeszcze wyrażeniem niepozbawionym znaczenia.