Całun Turyński budzi kontrowersje jako największa relikwia chrześcijaństwa lub średniowieczny falsyfikat. Mimo licznych prób racjonalistów, nie udało się ustalić, jak wizerunek tajemniczego Mężczyzny utrwalił się na płótnie. Badania grupy STURP nie wykazały obecności farb ani pigmentów w analizowanych fragmentach. Zmiany we włóknach sugerują, że płótno przeszło różne procesy fizyczne i chemiczne, które mogły być wywołane laboratoryjnie, ale nie wyjaśniają powstania obrazu. W książce przedstawione są wyniki badań naukowych przeprowadzonych po 2010 roku, obejmujące mikroskopową analizę próbek oraz ich budowę krystalograficzną i molekularną. Nowoczesne techniki fizykochemiczne ujawniają zaskakujące ślady na płótnie, które wspierają tezę, że owinięto nim ciało Jezusa po zdjęciu z Krzyża, zgodnie z opisem Ewangelii. Prace profesora Giulio Fantiego z Uniwersytetu w Padwie, opublikowane w 2017 roku, wykazały, że niemożliwe jest, aby średniowieczna technologia mogła stworzyć tak doskonałe fałszerstwo. Ta wielka relikwia, świadek Męki i Zmartwychwstania, wciąż odkrywa nowe tajemnice, a nauka pozwala nam z bliska spojrzeć w Twarz Boga.
