Ta skrząca się czarnym humorem książka w pasjonujący sposób opisuje najdziwniejsze i najbardziej przerażające koncepcje medyczne od starożytności do XIX wieku. Wspominano w niej o lekarzach, uczonych i myślicielach, którzy nieświadomie przyczynili się do zacofania w zakresie wiedzy i praktyki medycznej, zwalczając schorzenia wraz z pacjentami, z niemal komicznym zapałem i łatwymi do przewidzenia rezultatami. Przeraża fakt, że wszyscy specjaliści, o których mowa w książce, w swoich czasach należeli do autorytetów w dziedzinie medycyny. Po lekturze tej książki przychylniej spojrzymy na naszą służbę zdrowia... Na ból zębów Pliniusz Starszy zalecał nacieranie ust zębem hipopotama i jadanie popiołu ze spalonego wilczego łba. Jan z Gaddesden, doktor nauk medycznych z Oksfordu, zawieszał łebki kukułek na szyjach epileptyków. Osiemnastowieczni studenci medycyny z Nowego Jorku zwykli rzucać z okien odciętymi kończynami pacjentów, a na publiczne sekcje zwłok sprzedawano bilety
