AYRILIK DA SEVDAYA DÂHIL Erkek kadina dedi Seni seviyorum, ama nasil? Avuclarimda camdan bir parca gibi kalbimi sikip... Parmaklarimi kanatarak kirasiya, cildirasiya... Erkek kadina dedi Seni seviyorum, ama nasil? Kilometrelerce derin, kilometrelerce dumduz, yuzde yuz, yuzde bin bes yuz, yuzde hudutsuz kere yuz... Kadin erkege dedi Baktim dudagimla, yuregimle, kafamla; severek, korkarak, egilerek, dudagina, yuregine, kafana. Simdi ne soyluyorsam karanlikta bir fisilti gibi sen ogrettin bana... Ve artik Topragin yuzu gunesli bir ana gibi, En son, en guzel cocugunu emzirdigini... Fakat neyleyim, saclarim dolanmis olmekte olanin parmaklarina, basimi kurtarmam mumkun degil! Sen yurumelisin, yeni dogan cocugun gozlerine bakarak... Sen yurumelisin, beni birakarak... Bu ayrilik degil, bu bir sevda sevgili Ve unutma sevgili, ayrilik da sevdaya dhil Kadin sustu. SARILDILAR Bir kitap dustu yere Kapandi bir pencere
