Gideon z Dziewiątego

Cesarz potrzebuje swych nekromantów. Nekromantka z Dziewiątego potrzebuje wojowniczki. Gideon ma miecz, sprośne gazetki i serdecznie dość strupieszałych nonsensów. Wychowana wśród nieżyczliwych, kostniejących mniszek, prastarych służących i armii szkieletów Gideon jest gotowa porzucić życie w niewoli oraz życie pozagrobowe w postaci ożywionych zwłok. Pakuje swój miecz, buty, sprośne magazyny i rzuca się do śmiałej ucieczki. Ale zmora jej dzieciństwa, jej nemezis, nie pozwoli jej odejść, dopóki Gideon nie wykona dla niej zadania. Harowhark Nonagesimus, Wielebna Córka z Dziewiątego Domu i zarazem wybitna magini kości otrzymała wezwanie do stawienia się na rozkaz cesarza. Sukcesorzy lojalnych Domów mają rywalizować w śmiertelnie niebezpiecznym teście sprytu i umiejętności. Jeśli Harrowhark wyjdzie z tej próby zwycięsko, osiągnie nieśmiertelność i zostanie wszechmocnym sługą Zmartwychwstania. Problem w tym, że nekromanta nie może dokonać ascendencji bez swojego pierwszego kawalera. Bez miecza Gideon Harrowhark jest skazana na porażkę, a Dziewiąty Dom czeka upadek. Wiadomo jednak, że niektórych rzeczy lepiej nie ożywiać. Niepodobna do niczego, co wcześniej czytałam. Książka Muiry jest jak złamany ząb, tak samo ostra i niedająca spokoju. V.E. Schwab Nie pamiętam, kiedy ostatnio jakaś książka mnie tak zadziwiła. Zaskakująca, wymykająca się systematyce gatunków, zabawnie-brutalnie-tragicznie-przerażająco-ekscytująca, cud-miód-malina powieść. Kiersten White Ostra, chrupka, soczysta i krwista, łatwostrawna science-fantasy, która zachwyca i przeraża aż do samego końca. Kameron Hurley Nekromanci! Pojedynki! Awantury! Gideon z Dziewiątego jest równie zachwycająca, co niepokojąca. Pokochałem tę książkę do ostatniej sylaby. Yoon Ha Lee