Douglas Nash Orden de los libros

Trzeci tom nowej historii IV Korpusu Pancernego, który walczył na froncie wschodnim w ostatnich miesiącach II wojny światowej. W ostatnich miesiącach II wojny światowej, po upadku Budapesztu 12 lutego 1945 r. i nieudanej próbie przebicia się IX Korpusu Górskiego SS, jedyną rzeczą, jaką mógł zrobić IV. SS- Panzerkorps, było cofnięcie się na linię dogodniejszą do obrony i ufortyfikowanie kluczowego miasta, Białogrodu Królewskiego. Weterani SS- Obergruppenfhrera Gillego, wyczerpani po trzech próbach odsieczy w styczniu 1945 r., przewyższani liczebnie przez stale rosnące siły 3. Frontu Ukraińskiego marszałka Tołbuchina, okopali się i szykowali na długi okres działań defensywnych. Adolf Hitler nie zapomniał jednak o węgierskim teatrze działań ani o jego bogatych polach naftowych, i wysyłał pomoc. Nie licząc się z zagrożeniem dla Berlina, posłał na Węgry legendarną 6. Armię Pancerną SS- Oberstgruppenfhrera Seppa Dietricha. Jednak nie po to, aby odbić Budapeszt, ale by okrążyć i zniszczyć siły Tolbuchina oraz całkowicie zmienić sytuację w południowo-wschodniej Europie na korzyść Hitlera. Ta nadmiernie ambitna ofensywa, znana jako Frhlingserwachen (Wiosenne Przebudzenie), wkrótce ugrzęzła w obliczu zdecydowanej obrony sowieckiej wspomaganej przez wiosenną odwilż. Ogłoszona ostatnią wielką ofensywą nazistowskich Niemiec w II wojnie światowej, przyniosła ostatnim rezerwom pancernym Hitlera wielkie straty w zamian za niewielkie zyski. Choć podczas operacji IV. SS-Panzerkorps odgrywał rolę drugoplanową, w jej następstwie został wkrótce uwikłany w walki, gdy Armia Czerwona rozpoczęła operację wiedeńską, która prawie zmiotła armie Heeresgruppe Sd z pola bitwy. Wycofując się do Austrii, pokiereszowany korpus Gillego próbował zablokować drogę do Niemiec, podczas gdy Armia Czerwona atakowała Wiedeń. Żołnierze IV Korpusu Pancernego SS, którzy musieli nie tylko wytrzymać nieustanne ataki sowieckie, ale także znosić przywództwo zjadliwie do nich nastawionego dowódcy 6. Armii, generała Hermanna Balcka, przedzierali się przez Austrię, aby dotrzeć do bezpiecznej linii demarkacyjnej. Tam ostatecznie poddali się siłom amerykańskim 9 maja 1945 r., po prawie roku toczonej bez przerwy walki.

An operational history of the notorious Dirlewanger Brigade, culminating in its destruction in Budapest at the hands of the Red Army.

Drugi tom nowej historii IV Korpusu Pancernego, walczącego na froncie wschodnim w ostatnich miesiącach II wojny światowej, opisuje wydarzenia z Wigilii 1944 roku. Żołnierze IV. SS-Panzerkorps, korzystając z przerwy w walkach pod Warszawą, z niecierpliwością oczekiwali na świąteczne obchody, w tym na wyjątkową kolację bożonarodzeniową. Po pięciu miesiącach intensywnych walk i utracie wielu przyjaciół, dowództwo korpusu oraz żołnierze 3. Dywizji Pancernej SS Totenkopf i 5. Dywizji Pancernej SS Wiking mieli nadzieję na prezenty i wspólne chwile z towarzyszami. Jednak wieczór przyniósł niespodziankę: dowódca korpusu, SS-Obergruppenführer Herbert Otto Gille, otrzymał informację o konieczności załadunku 35 000 żołnierzy do pociągów, które miały ich przewieźć na Węgry, z misją uwolnienia Budapesztu. IV SS-Panzerkorps odegrał kluczową rolę w trzech próbach zniesienia oblężenia miasta, stawiając czoła zarówno siłom Związku Radzieckiego, jak i decyzjom wyższego dowództwa. Mimo pokonywania trudności, ich ostateczny atak został odwołany w ostatniej chwili, gdy byli już blisko celu. Po nieudanej próbie odsieczy, która przesądziła o losie setek tysięcy ludzi, pozostali jedynie do obrony węgierskich pól naftowych.

A highly illustrated new look at the strategic use of the Volks-Grenadier Division by the Germans in WWII.

The concluding part of Doug Nash's magisterial history of IV. SS-Panzerkorps, covering their actions as they retreated from Budapest to Vienna in the final months of the war.