Eros i cywilizacja

Más información sobre el libro

Marcuse uzasadnia w tej książce wizję wolnego i szczęśliwego człowieka przyszłości, sięgając po pojęcia wypracowane przez Freuda do opisu psychicznej struktury człowieka. Podważa tezę Freuda o nieprzezwyciężalnym konflikcie między zasadą przyjemności i rzeczywistości. Odrzuca też pogląd o antyspołecznym charakterze seksualności, wobec której każda cywilizacja musi być rzekomo represyjna. Wprowadza pojęcie represji niekoniecznej, którą nazywa "nadrepresją". Marcuse stwierdza, że współczesna cywilizacja, rozwój nauk i technologii, stwarzają możliwości ogromnej redukcji czasu pracy i związanego z pracą przymusu, a przy spełnieniu innych warunków także całkowitej likwidacji nadrepresji. Jego zdaniem prawdziwe, niezdeformowane przymusem społeczeństwo manifestuje się nie w aktywności prometejskiej, ale w egzystencjalnej postawie Narcyza-Orfeusza (zatrzymanie czasu, triumf spokoju, równowagi, harmonii istnienia).