Jerzy Majka Libros

Wykradłszy się z domu do Legion�w, walczył w wojnie polsko-bolszewickiej w latach 1919-1920. Następnie studiował w Wyższej Szkole Wojennej, w kt�rej p�źniej wykładał. W roku 1939 jako oficer Sztabu Generalnego przedostał się do Rumunii, a potem do Francji i Wielkiej Brytanii. W Londynie pracował w biurze gen. Kazimierza Sosnowskiego, kt�ry kieruje wojskowym podziemiem w Polsce. W listopadzie 1940 roku wyruszył jako emisariusz z misją do Polski. W marcu 1943 roku został zrzucony jako skoczek spadochronowy. Kierował najpierw IV Oddziałem Komendy Gł�wnej AK, Kwatermistrzowskim, a od jesieni 1943 roku, po pogromie wywiadu, II Oddziałem. Po upadku Powstania prowadził rokowania i popisał akt kapitulacji. Po wojnie pozostał na emigracji. Wiele czasu i energii poświecił dokumentowaniu historii AK. Był jednym z założycieli Studium Polski Podziemnej, redaktorem r�żnych publikacji, dyrektorem biura Skarbu Narodowego.

Książka jest pr�bą zwięzłego przedstawienia najważniejszych etap�w bogatej drogi życiowej - generała Broni Władysława Sikorskiego.

Bogato ilustrowana historia pierwszej polskiej brygady zmotoryzowanej, kt�ra celująco zdała egzamin wojenny we wrześniu 1939 roku, stając się zalążkiem słynnej 1 Dywizji Pancernej.Był taki polski związek taktyczny - napisał gen. Franciszek Skibiński, w 1939 r. szef sztabu 10 BK - kt�ry egzystował i walczył o niepodległość Polski przez cały czas trwania II wojny światowej, od 1 września 1939 roku do 6 maja 1945 roku.Związkiem tym była 10 Brygada Kawalerii, kt�ra wprawdzie dwukrotnie zmieniała strukturę organizacyjną - i nawet nazwę - niemniej jednak wszystkie jej wcielenia stanowiły jak najbardziej prawną kontynuację istnienia przedwrześniowej brygady.

Z końcem września 1938 r. po tzw. manewrach wołyńskich 10 BK została niespodziewanie skierowana na Śląsk Cieszyński.Koncentrowała się tu Samodzielna Grupa Operacyjna (SGO) ?Śląsk? gen. Władysława Bortnowskiego, kt�ra w związku z konfliktem niemiecko-czechosłowackim i pretensjami polskimi do Zaolzia (zamieszkała w większości przez Polak�w zachodnia część dawnego Księstwa Cieszyńskiego), miała być użyta do demonstracji lub też działań zbrojnych, celem jego zajęcia. O skierowaniu tu brygady zdecydował szef Sztabu Gł�wnego gen. Julian Stachiewicz, uważając, że dzięki dużej liczbie pojazd�w znakomicie nadaje się do szybkiej akcji demonstracyjnej. Obok 10 BK, w składzie SGO ?Śląsk? znalazły się jeszcze m. in. trzy dywizje piechoty, Wielkopolska BK oraz oddziały artylerii i czołg�w. W okolicach Bielska 10 BK przebywała przez prawie sześć tygodni, do 25 listopada. ,,Nie wchodząc z żadnego punktu widzenia w ocenę akcji na Zaolziu ? napisał p�źniej gen. Maczek ? fakt skoncentrowania całej brygady, kt�ra ?od święta? na manewrach się zbierała [?] wyszedł naszej brygadzie na dobre. I dalej: ,,Okres kilkumiesięczny nie został zmarnowany i bezsprzecznie podni�sł pod każdym względem wartość bojową 10 brygady. 10 Brygada Kawalerii, pierwsza polska brygada zmotoryzowana, dowodzona przez płk. Stanisława Maczka, celująco zdała egzamin wojenny we wrześniu 1939 roku, stając się zalążkiem słynnej 1 Dywizji Pancernej. Książka prezentuje kilkadziesiąt fotografii z działań 10 BK na Śląsku Cieszyńskim, znakomita większość jest publikowano po raz pierwszy.

Nowe, uzupełnione wydanie biografii Generała Wieczorkiewicza. Urodził się w rodzinie ziemiańskiej. Od 1911 do 1914 był członkiem Polskich Drużyn Strzeleckich. Przybrał wówczas pseudonim Rene Scewola, który potem stał się częścią jego nazwiska. W 1912 roku po odbyciu oficerskiego szkolenia wojskowego mianowany został podporucznikiem. Od 6 sierpnia 1914 do lipca 1917 służył w Legionach Polskich. Szczególnie wyróżnił się w bitwie pod Konarami. W 1915 roku awansowany do stopnia kapitana piechoty, obejmuje dowództwo III batalionu 1 pułku piechoty. W Wojsku Polskim od 1918, awansowany do stopnia majora. W czasie wojny polsko-bolszewickiej walczył na czele 9 pp Leg, a w ostatniej fazie wojny dowodził VI Brygadą Piechoty i w zastępstwie 3 Dywizją Piechoty. W 1921 stanął na czele Doświadczalnego Centrum Wyszkolenia Armii w Rembertowie. Od 1923 był dowódcą 31 pułku Strzelców Kaniowskich. W latach 19231925 studiował w Akademii Wojskowej w Paryżu. W czerwcu 1926 zastąpił generała brygady Jana Hempla na stanowisku dowódcy 24 Dywizji Piechoty i Garnizonu Jarosław. W 1927 roku mianowany generałem brygady. W Jarosławiu działał aktywnie na rzecz rozwoju kultury, ochrony zabytków (członek Okręgowej Komisji Konserwatorskiej) i sportu. Stał na czele delegatury Ligi Morskiej i Kolonialnej. Był honorowym prezesem wojskowego klubu sportowego Ognisko i patronował Oddziałowi Związku Strzeleckiego Strzelec. W 19351939 był pierwszym przewodniczącym Stowarzyszenia Miłośników Jarosławia i kierował sekcją konserwacji zabytków (19351939). Od 12 października 1935 do wybuchu II wojny światowej był dowódcą Okręgu Korpusu nr X w Przemyślu. W maju 1936 został prezesem zarządu Okręgowego Towarzystwa Przyjaciół Związku Strzeleckiego w Przemyślu. W czasie kampanii wrześniowej był dowódcą etapów najpierw Armii Kraków, a następnie Armii Karpaty. W 1940 przedostał się przez Węgry do Francji, gdzie służył w Inspektoracie Wyszkolenia Naczelnego Wodza. Po klęsce Francji działał w ruchu oporu. Działał też w organizacjach polonijnych. W 1943 roku osiedlił się w Szwajcarii, pracował w Towarzystwie Asekuracyjnym. Zmarł w Genewie.

Opracowanie w klarowny i bogato ilustrowany sposób przedstawia dzieje herbu Rzeszowa – od czasów staropolskich po XXI wiek.

Biografia wybitnego dowódcy generała Stanisława Maczka. Od drugiego roku życia byłam wychowywana przez generała Maczka oraz jego żonę Zofię. Dostrzegam wyraźne podobieństwo między dobrze mi znanym i kochanym dziadkiem a wojskowym opisanym w tej wspaniałej książce. Mistrz manewru to fascynująca opowieść o życiu i historii kampanii wojennych generała Stanisława Maczka. To ciekawy opis, który zainteresuje nie tylko historyków. Autor doskonale oddaje charakter generała, ożywia go, podkreśla jego talenty wojskowe, a zwłaszcza umiejętność dostrzeżenia i wykorzystania pojawiającej się szansy. [KAROLINA MACZEK-SKILLEN, wnuczka generała Stanisława Maczka] Stanisław Maczek był postacią wyjątkowego formatu. Studiował filozofię i polonistykę, a został zawodowym wojskowym i w mundurze spędził 33 lata życia. W wojnach o niepodległość i granice wykazał się wielką pomysłowością i walecznością, będąc pierwszym oficerem WP awansowanym na wyższy stopień przez Naczelnego Wodza na polu bitwy. Był dowódcą pierwszych polskich formacji pancerno-motorowych, na czele których walczył w trzech kampaniach, na terenie kilku krajów, od pierwszego do ostatniego dnia II wojny światowej. W nagrodę pozbawiono go obywatelstwa polskiego i na emigracyjny chleb zarabiać musiał jako sprzedawca i barman. Doczekał jednak zmian ustrojowych w Polsce i symbolicznego bodaj zadośćuczynienia doznanych krzywd. Zlecane zadania bojowe starał się rozwiązać przez umiejętny manewr, zaskoczenie, oskrzydlenie przeciwnika. Jako wybitny dowódca znalazł trwałe miejsce w dziejach oręża polskiego. Dr Jerzy Majka historyk, emerytowany kierownik Działu Historycznego Muzeum Okręgowego w Rzeszowie. Członek Stowarzyszenia Miłośników Dawnej Broni i Barwy, Honorowy Podhalańczyk. Doktoryzował się na Wydziale Historycznym Uniwersytetu Jagiellońskiego. Zajmuje się historią Małopolski w XIX i XX w., ze szczególnym uwzględnieniem zagadnień wojskowych. Autor szeregu artykułów i kilkunastu książek. Ostatnio wydane to: Brygada motorowa płk. Maczka (2016), Generał brygady Wacław Scaevola-Wieczorkiewicz 18901969 (2018 i 2020), 10 Brygada Kawalerii na Śląsku Cieszyńskim w 1938 roku (2018), Nad Wisłokiem, Sanem i Szkłem. Walki 10 Brygady Kawalerii płk. Maczka we wrześniu 1939 r. (2019), Śladami Czarnej Brygady. Zmotoryzowana 10 Brygada Kawalerii w fotografii (19371939) (2021).