Thomas Schelling fue un economista visionario cuyo trabajo exploró profundamente la dinámica del conflicto y la cooperación. Mediante el análisis de la teoría de juegos, iluminó las intrincadas estrategias que gobiernan las interacciones humanas, ofreciendo perspectivas únicas sobre cómo se pueden lograr la paz y la estabilidad. Sus análisis del pensamiento estratégico y la toma de decisiones en situaciones de intereses opuestos continúan resonando en diversas disciplinas.
In Choice and Consequence, Thomas Schelling ventures where rationality is ambiguous, exploring topics as awesome as nuclear terrorism, as sordid as blackmail, as ineffable as daydreaming, as intimidating as euthanasia. He examines ethical issues wrapped up in economics, and discloses ethical issues that are misplaced or misidentified.
Analyzes the nature of international disagreements and conflict resolution in terms of game theory and non-zero-sum games.
"In this landmark book, Nobel laureate Thomas C. Schelling considers the ways in which military capabilities - real or imagined - are used as bargaining power. This edition contains a new preface by the author where he considers the book's relevance over forty years after its first publication. Included as an afterword is the text of Professor Schelling's Nobel acceptance speech, in which he reflects upon the global taboo that has emerged against nuclear weapons since Hiroshima"--Unedited summary from book cover
Develops models to analyze the collective consequences of individual behaviors and the ways in which one person's reactions and responses to a particular situation can combine with the actions of others to create unanticipated results
W publikacji noblista koncentruje się na sytuacjach, w których adwersarze czy przeciwnicy, choć są w konflikcie, jednocześnie mają z reguły wspólny interes. Teoria strategii konfliktu zakłada, że gracze – w dążeniu do tzw. równowagi – w sytuacjach konfliktowych kierują się przede wszystkim tym, co robią ich konkurenci, bądź swoimi wyobrażeniami o planach drugiej strony, a także przewidywaniami przewidywania przewidywań. Takimi sytuacjami mogą być negocjacje, pertraktacje czy zwykłe targowanie cen, ale też stan wojny i zagrożenia wojną, przestępcze zastraszanie, wymuszenie czy negocjacje milczące w okolicznościach niepełnej informacji i braku komunikacji. Schelling przedstawia typowe struktury takich sytuacji, ilustrując je przykładami „gier”, takich jak: rozliczenia finansowe między ludźmi, ustalanie nagrody dla znalazcy portfela, pierwszeństwo przejazdu w korku ulicznym, karcenie własnych dzieci, współczesna strategia terroru czy odwieczna instytucja zakładników. „Schelling nie kwestionuje matematycznych podstaw i dorobku teorii gier. Twierdzi natomiast, że – w dążeniu do matematyzacji – autorzy teorii gier skupiają się na pewnym wycinku interakcji strategicznych, a pomijają mnóstwo innych rzeczywistych sytuacji o ogromnym poznawczym i praktycznym znaczeniu. Strategia konfliktu jest próbą choćby szkicowego wypełnienia tej luki w sposób odpowiadający naturze samego przedmiotu, tzn. nie matematyczny, ale wnikliwy i twórczy. I na tym polega główna wartość książki, za którą autor otrzymał Nagrodę Nobla”. Profesor Leszek Balcerowicz