"Stuart Isacoff - pianist, critic and teacher - explores the history and evolution of the piano: how its sound provides the basis for emotional expression and individual style, why it has so powerfully entertained generation upon generation of listeners" -- back cover
April 1958: The Soviets were leading the space race, the Iron Curtain was at its heaviest, and the Tchaikovsky International Piano Competition in Moscow seemed certain to crown a hometown champion. But as the world’s finest young pianists descended on the Russian capital, an unlikely favorite emerged: Van Cliburn, a polite, lanky Texan whose passionate virtuosity captured the hearts of the Russian people—and thawed Cold War tensions in a way no one would have thought possible. This is the story of what unfolded that spring—for Cliburn and the other competitors, for jurors and party officials, and for the citizens of the world. It is a behind-the-scenes look at one of the most remarkable events in musical history, filled with political intrigue and personal struggle as artists strove for self-expression and governments jockeyed for prestige. At the core of it all is the value of artistic achievement, the supremacy of the heart, and the transcendent freedom that can be found, through music, even in the darkest moments of human history.
For hundreds of years, musicians, craftsmen, church officials, heads of state and philosophers fought heatedly against the introduction of 'equal temperament' tuning. This book features one of the fascinating stories in the history of Western culture - a story that culminated in the destruction of the harpsichord and the emergence of the piano.
Few music lovers realize that the arrangement of notes on today’s pianos was once regarded as a crime against God and nature, or that such legendary thinkers as Pythagoras, Plato, da Vinci, Galileo, Kepler, Descartes, Newton and Rousseau played a role in the controversy. Indeed, from the time of the Ancient Greeks through the eras of Renaissance scientists and Enlightenment philosophers, the relationship between the notes of the musical scale was seen as a key to the very nature of the universe. In this engaging and accessible account, Stuart Isacoff leads us through the battles over that scale, placing them in the context of quarrels in the worlds of art, philosophy, religion, politics and science. The contentious adoption of the modern tuning system known as equal temperament called into question beliefs that had lasted nearly two millenia–and also made possible the music of Beethoven, Schubert, Chopin, Debussy, and all who followed. Filled with original insights, fascinating anecdotes, and portraits of some of the greatest geniuses of all time, Temperament is that rare book that will delight the novice and expert alike.
"From the critically acclaimed author of Temperament, a narrative account of the most defining moments in musical history-classical, jazz, rock-all of which forever altered Western culture"-- Provided by publisher
Dla przeciętnego czytelnika, bez względu na stopień wykształcenia muzycznego, system dźwiękowy, jakim posługuje się dzisiejsza muzyka Zachodu, jest rzeczywistością oczywistą i zastaną. Niewielu odbiorców zdaje sobie jednak sprawę z tego, że jej powstawanie było w przeszłości nie tylko długotrwałym i złożonym procesem (bo tak oczywisty dla współczesnego ucha układ dźwięków, jaki odpowiada np. skali do-re-mi-fa-sol-la-si-do zawdzięczamy bardzo złożonym matematycznym wyliczeniom), ale także przedmiotem zaciekłych debat światopoglądowych (bo w związku z tą złożonością przeczy prostocie współbrzmień skali naturalnej). Tymczasem z dystyngowanych debat filozoficznych, a niekiedy także niemal karczemnych awantur dotyczących opracowania i stosowania takiego systemu dźwiękowego, wyłania się zadziwiająca i trzymająca w napięciu opowieść o tworzeniu podwalin współczesnego rozumienia muzyki. Seria 3/2 pod redakcją Tomasza Wierzbowskiego prezentuje wszystko to, na co podobnie jak w przypadku prawdziwie czystej kwinty nie ma miejsca w naszym codziennym sposobie myślenia o muzyce i sztuce: co zostało zapomniane, wymazane bądź wyparte. Za ojca teorii dźwięków muzycznych uważany jest Pitagoras, który zauważył, że niektóre pary dźwięków zagrane jednocześnie brzmią zgodnie, a inne nie. Za pomocą monochordu ustalił, że wzajemne stosunki wysokości dźwięków tworzących konsonans wyrażają się w prostych liczbach. Interwał kwinty, wyróżniający się spośród innych najstabilniejszym współbrzmieniem, tworzyły w jego systemie dźwięki o wzajemnym stosunku częstotliwości 3:2. Ten mocny interwał musiał stać się podstawą każdego systemu muzycznego. Jednak jego akustycznie czysta forma, jaką zalecał Pitagoras, nie znalazła miejsca w muzyce europejskiej, dążącej do kompleksowości i kochającej doskonałą symetrię klawiatury fortepianu. Został więc odarty z części swego brzmienia i posłużył do stworzenia skali dźwiękowej w takim kształcie, jaki dziś znamy. Autor pierwszej książki w serii, zatytułowanej Jak system równomiernie temperowany popsuł harmonię (i dlaczego powinno cię to obchodzić), Ross W. Duffin opowiada o negatywnych dla harmonii konsekwencjach powszechnego przyjęcia tego systemu strojenia w muzyce zachodniej, natomiast Stuart Isacoff w książce Temperacja. Jak muzyka stała się polem bitwy wielkich umysłów zachodniej cywilizacji nakreśla obraz kontrowersji, jakie na przestrzeni wieków towarzyszyły dyskusjom o wprowadzeniu takiego stroju. Dotychczasowym celem serii 3/2 jest zachęcenie czytelników nie do spojrzenia wstecz na minione dzieje poszukiwania idealnego stroju muzycznego, lecz raczej na tyle, na ile to możliwe do wyprawienia się w podróż wehikułem czasu: przyjęcia perspektywy ludzi, którzy nie dysponowali naszą dzisiejszą wiedzą.