Piotr Żak Orden de los libros

Chcesz poznać Wenantego Katarzyńca takim, jakim znali go jego krewni, sąsiedzi, zakonnicy, żyjący z nim na co dzień? Ta książka daje taką możliwość. Są w niej relacje aż 52 osób, które znały go osobiście. Ten zbiór pisemnych wspomnień czekał blisko 70 lat w krakowskim archiwum franciszkanów, by w końcu stać się dostępnym dla wszystkich. O. Wenanty Katarzyniec (1889-1921) franciszkanin, wychowawca młodych zakonników, kaznodzieja, spowiednik, po śmierci znany jako skuteczny orędownik u Boga. O świętości Wenantego przekonany był jego przyjaciel, św. Maksymilian Maria Kolbe. To on jako pierwszy zachęcał do podjęcia starań o jego beatyfikację. Jan Dobraczyński, urzeczony postacią o. Wenantego, napisał przejmujące słowa: Ojciec Katarzyniec tak zniknął sam w swym dziele, że nawet porządnej jego fotografi i nie ma w zgromadzeniu. Ale im mniej go widać, tym więcej go czuć. Święci wpadają w wodę jak kamień, by wystąpić z niej skałą.

Katechizm SP 4 Chcę żyć z Jezusem KP - red. Piotr Goliszek

Druga wojna światowa przerwała procesy, które zmieniały rzeczywistość II RP. I chociaż nie zburzyła podstaw modernistycznego podejścia, przeorała jednak modernistyczną wyobraźnię, podobnie jak przesunięcie Polski w strefę kontroli ZSRR. W powojennym modernizmie pojawiły się istotne korekty, a ich wspólnym mianownikiem była swoista reglamentacja nowoczesności ograniczenia, które pętały modernizacyjne procesy i artystyczną aktywność. Zderzenie modernistycznych postulatów z gospodarką niedoboru oraz niezaspokojonego popytu sprawiło, że materialne przejawy cywilizacyjnego awansu funkcjonowały jako swoiste fantomy sugestie istnienia czegoś, co powinno być obecne, lecz nie jest fizycznie dostępne. Mimo ideowej w wielu punktach zgodności z projektem PRL modernizacyjne ambicje społeczeństwa były w praktyce ograniczane. Wielokrotnie wygrywały z nimi względy polityczne, ideologiczna ortodoksja i fakt, że podnoszenie poziomu życia obywateli nie było priorytetem peerelowskiej nomenklatury. Katalog Nowoczesność reglamentowana. Modernizm w PRL prezentuje powojenną falę modernizmu w Polsce, trwającą do końca lat 80. XX wieku. W ośmiu esejach omówiono funkcjonowanie modernistycznych postulatów w warunkach PRL oraz przejawy nowych trendów m.in. w malarstwie, rzeźbie, architekturze, fotografii czy modzie. Ilustrujący omawiane zagadnienia album jest podzielony tematycznie na pięć części, które ukazują napięcie między ówczesnymi językami wizualnymi a doświadczeniem wojennym, prezentują efekty presji ideologicznej wpływającej na społeczną rolę sztuki i kształtującej jej treści oraz przekaz, a także rzucają światło na paradoksalny charakter modernizacji w czasach PRL. Publikacja towarzyszy wystawie Nowoczesność reglamentowana. Modernizm w PRL trzeciej w serii 4 x nowoczesność, przedstawiającej różnorodne interpretacje nowoczesności w czterech okresach historii Polski w XX i XXI wieku.

Przekazujemy w ręce Czytelników monografię zbiorową dedykowaną Panu Profesorowi Adamowi Jonkiszowi z okazji siedemdziesiątej rocznicy Jego urodzin. Publikacja została podzielona na dwie części. Pierwsza z nich, o charakterze biograficznym, zawiera zwięzły życiorys Profesora Jonkisza, syntetyczną charakterystykę jego działalności naukowej oraz poglądów filozoficznych, jak również wywiad przeprowadzony z Jubilatem przez pracowników Instytutu Filozofii Uniwersytetu Ignatianum w Krakowie dra hab. Piotra Duchlińskiego, prof. UIK i dra Jacka Poznańskiego SJ oraz współpracującą z Instytutem dr Jolantę Koszteyn. Część tę wieńczy zestawienie publikacji Jubilata. Z tych opracowań wyłania się bogaty obraz życia i dokonań Pana Profesora. Można prześledzić kolejne okresy życia Jubilata, jego związki z różnymi środowiskami naukowymi i rozwój kariery naukowej najpierw jako studenta KUL, a następnie nauczyciela i mistrza pracującego w wielu ośrodkach akademickich Górnego Śląska, Śląska Cieszyńskiego oraz Małopolski. Druga część publikacji zawiera 18 artykułów (zamieszczonych w alfabetycznej kolejności) dedykowanych Panu Profesorowi przez jego przyjaciół oraz dawnych i obecnych współpracowników. Większość tekstów nawiązuje do osiągnięć naukowych Jubilata i problematyki podejmowanej w jego pracach, a niektóre (nieliczne) dotyczą zagadnień, które wprawdzie nie były bezpośrednim przedmiotem badań Profesora, ale znajdują się w sferze jego zainteresowań. Z Wprowadzenia do książki

Katechizm SP 4 Chcę żyć z Jezusem - praca zbiorowa

Prezentowany tom jest dedykowany osobie Mieczysława F. Rakowskiego i przedstawia ewolucję jego poglądów na ówczesną sytuację społeczno-polityczną i gospodarczą Polskiej Rzeczpospolitej Ludowej od roku 1985. Prezentujemy obecnie 70 dokumentów z najnowszych dziejów Polski, odnoszących się do okresu 19851990. Pierwszy dokument to wprowadzenie do dyskusji na wyjazdowym posiedzeniu Prezydium Rządu w Pałacu Natolińskim w marcu 1985 roku, zamieszczony w jednym z ostatnich numerów miesięcznika Dziś w 2008 roku, ostatni wystąpienie na zakończenie działalności PZPR i wyprowadzenie sztandaru partii podczas ostatniego XI Zjazdu w styczniu 1990 roku. Praca stanowi rezultat wspólnego projektu badawczego naukowców z dwóch ośrodków akademickich Uniwersytetu Warszawskiego (Wydział Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych) oraz Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie (Instytut Nauk Socjologicznych i Pedagogiki). Niniejszy tom prezentuje proces kształtowania się koncepcji głębokich przeobrażeń schyłkowego PRL (okres 1988/1989) w kilku wymiarach: politycznym, ustrojowym i społeczno- gospodarczym. Cezury czasowe wyznacza z jednej strony rok 1985 schyłkowy okres pełnienia urzędu wicepremiera w rządzie generała Wojciecha Jaruzelskiego, a z drugiej 1990 rok zakończenie działalności Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej i powołanie Socjaldemokracji RP (po decyzji o niekandydowaniu na lidera nowego ugrupowania socjaldemokratycznego). Ukazuje zmiany na polskiej scenie politycznej, przekształcenia dotychczasowych ugrupowań rządzących (PZPR, ZSL) oraz powstawanie nowych stronnictw partyjnych, często na bazie szerokiego ruchu solidarnościowego casus nowych partii politycznych jesienią 1989 roku.

Katechizm SP 4 Chcę żyć z Jezusem poradnik metod. - red. Piotr Goliszek

Praca (...) wpisuje się w kontynuację paradygmatu securitologii jako najnowszej dyscypliny naukowej penetrującej systemowo bezpieczeństwo podmiotowe, przedmiotowe i procesualne oraz metody prakseologiczne jego kształtowania. Jest to penetracja poprawna merytorycznie, która trafnie zakreśla securitologiczną panoramę bezpieczeństwa - panoramę, w której daleką perspektywę zarysowują relacje USA z Unią Europejską, bliższą zaś architektura bezpieczeństwa wzdłuż wschodniej flanki NATO i nadzór nad procesami migracyjnymi szczególnie w Polsce, i wreszcie, najbliższą, kontrola i troska demogrąficzna oraz system kontroli i ochrony ludności cywilnej w Polsce. Panoramę tych perspektyw (dalekiej, bliższej i najbliższej) zabarwia tło tworzone przez cyberprzestrzeń, cyberbezpieczeństwo i bezpieczeństwo informacyjne, które należą do uniwersalnych i coraz ważniejszych instrumentów wpływu na bezpieczeństwo i jego kontrolę. I wreszcie, pogrubienia w tej panoramie eksponują rolę hipotez, etycznego marketingu (niezmiernie ważnego we współczesnych społeczeństwach sprzedaży, usług i konsumpcji) oraz wizerunku grup dyspozycyjnych niezbędnych w trosce o bezpieczeństwo i jego kontroli. Tak zarysowana trafna metodologicznie securitologiczna panorama ze swej natury uwzględnia najnowszy stan badań bezpieczeństwa polegający na jego pogłębianiu, poszerzaniu i pogrubianiu oraz upraktycznieniu. Uwzględnienie to składa się na nowy wkład w stan wiedzy na temat bezpieczeństwa i securitologii przez wyeksponowanie uzasadnienia, że jest ono każdą indywidualną pieczą, troską i kontrolą zapewniająca trwanie, przetrwanie i rozwój oraz doskonalenie podmiotów, od jednostki ludzkiej do struktur globalnych wspólnoty ludzkiej; jest identyfikowane z staropolskim przezpieczeństwem czyli uzyskiwaniem czegoś przez pieczę, kontrolę i nadzór oraz aktywną troskę itp. Uzasadnienie to otwiera przestrzeń licznych i nowych zastosowań praktycznych. Z recenzji dr. hab. Janusza Świniarskiego, prof. WAT.

Książka doskonale wpisuje się w cykl publikacji ukazujących pierwsze lata niepodległości Polski oraz kształtowanie się życia społeczno-oświatowego, naukowego i politycznego II Rzeczypospolitej. W odniesieniu do działalności wychowawczej w omawianym okresie, jak powszechnie wiadomo, realizowane były koncepcje wychowania narodowego, obywatelsko-państwowego i państwowo- obywatelskiego. Oceniana praca ukazuje bogactwo form organizacyjnych realizacji wymienionych ideologii wychowawczych. Wartość publikacji upatruję w podjęciu próby przywrócenia współczesnemu czytelnikowi przeszłości, która się wydarzyła i nie może ulec zmianie, ale może pozostać wciąż żywa w naszej pamięci, i jest ważna dla kształtowania świadomości narodowej współczesnego pokolenia. Autorzy przedstawiając w niniejszej pracy wydarzenia historyczne ukazali ich znaczenie w kształtowaniu świadomości narodowej młodzieży szkolnej i pośrednio społeczeństwa tamtych czasów. W mojej opinii słusznie Autorzy monografii wskazują, że szkoła formowała postawy patriotyczne, poczucie świadomości narodowej wykorzystując ważne wydarzenia życia codziennego w Polsce okresu międzywojennego. Drugą przesłanką decydującą o wartości książki jest ukazanie źródeł historycznych, w których zdeponowana jest pamięć o twórcach, ideach, wartościach czy instytucjach przeszłości, a w szczególności źródeł dotyczących przeszłości oświatowo-wychowawczej. - prof. dr hab. Władysława Szulakiewicz, Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu