Marek Mozgawa Libros

Podejmując się całościowej oceny recenzowanej książki, należy stwierdzić, że jest to dzieło naukowe wysokiej próby. Dokonano w nim świeżego, a zarazem bardzo kompetentnego spojrzenia na przestępstwa współukarane w polskim prawie karnym. Autor dostrzegł wiele nowych problemów, które ujawniają się w związku z przestępstwami współukaranymi, odniósł się także do tych kwestii, które były już przedmiotem wcześniejszych wypowiedzi doktryny lub orzecznictwa, proponując w tym zakresie odautorskie rozwiązania. Recenzowana monografia niewątpliwie stanowi trudny do przecenienia wkład w dyskusję nad pomijalnym zbiegiem przestępstw i przestępstwami współukaranymi w polskim prawie karnym, a tym samym z powodu wagi tego zagadnienia także w rozwój nauki prawa karnego w ogóle.

Publikacja zawiera wyczerpujące omówienie przepisów kodeksu karnego z uwzględnieniem poglądów doktryny prawa karnego i orzecznictwa. Siódme wydanie komentarza przedstawia wszystkie nowelizacje kodeksu karnego od czasu ukazania się poprzedniego wydania, a w szczególności ostatnie, bardzo istotne zmiany dokonane ustawą z 20 lutego 2015 r. w tym m.in. dotyczące: - nowego ujęcia kary ograniczenia wolności, - sankcji zamiennej, - kary mieszanej, - ujmowania kary łącznej, - nowego modelu środków zabezpieczających. Opracowanie obejmuje - poza wcześniej zamieszczonym i wciąż aktualnym orzecznictwem sądowym - także najnowsze judykaty oraz aktualne piśmiennictwo z zakresu prawa karnego i dziedzin pokrewnych. Prezentowany komentarz jest dziełem pracowników Katedry Prawa Karnego i Kryminologii Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie: dr Magdaleny Budyn-Kulik, dr Patrycji Kozłowskiej-Kalisz, dr. hab. Marka Kulika i prof. dr. hab. Marka Mozgawy.

Pojęcie groźby zajmuje istotne miejsce w prawie karnym. Obejmuje ono kilka grup problemów, z którymi od lat borykają się polska doktryna i judykatura. Zagadnienie występuje zarówno w części ogólnej Kodeksu karnego, jak i szczególnej. Jest wskazane jako sposób działania w wielu innych czynach zabronionych, a jako znamię przestępstwa pojawia się również na gruncie tzw. pozakodeksowego prawa karnego. W opracowaniu szczególną uwagę zwrócono na problematykę groźby karalnej ujętej jako samodzielne przestępstwo przeciwko wolności, określone w rozdziale XXIII Kodeksu karnego (art. 190 k.k.). Rozważania skoncentrowano na dogmatycznych aspektach zagadnienia, takich jak: analiza ustawowych znamion, kwestie zbiegu przepisów, problematyka wymiaru kary, aspekty kryminologiczne, procesowe i prawnoporównawcze. W książce znajdują się także teksty uwzględniające perspektywę historyczną czy psychologiczną oraz obejmujące zagadnienia groźby użycia przemocy w definicji legalnej przestępstw podobnych oraz groźby w prawie cywilnym. Opracowanie jest przeznaczone dla adwokatów, radców prawnych, sędziów i prokuratorów. Będzie przydatne pracownikom naukowym oraz studentom.