Przeciętny polski gangster, Gnatowski, marzy o stworzeniu nieprzeciętnego kina, mimo że jego życie w kryminalnym półświecie ogranicza się do codziennych obowiązków. Wychowany w tym środowisku, odnajduje w nim siebie, a jego ambicje sięgają daleko – pragnie nakręcić film na podstawie własnego scenariusza. Powieść ukazuje walkę jednostki z bezsensem, gdzie bohaterowie stają przed wyborem: walczyć o własny los czy poddać się. W brutalnym świecie, gdzie przemoc, zbrodnia i korupcja są na porządku dziennym, moralność i sprawiedliwość stają się jedynie frazesami. Dla marzycieli wyobraźnia staje się przerażającą bronią, co odróżnia Gnatowskiego od jego otoczenia. Jego osobista mitologia, inspirowana klasykami kina, pozwala mu przekształcać zemstę w sztukę. Ignaczak nie upiększa brutalnej rzeczywistości kryminalnego świata, lecz dąży do prawdy, nawet jeśli jest ona trudna do zaakceptowania. Książka zaskakuje szczerością i ukazuje zagubione osoby poszukujące sensu, stając się być może lustrem dla nas samych.
