Prawdziwa siła kryje się w dążeniu do prawdy. Złoża melotu się wyczerpały.
Bogowie z Ragnarok postanawiają wysłać swą potężną armię, by podbiła krnąbrne
kopalnie. Na wieść o tym planie w Hrothgarze wybucha panika, a Ceremonia Krwi
zostaje przełożona. Spodziewający się jej chłopcy muszą poczekać, zanim
przesądzi się ich przeznaczenie. Mistrzowie wzywają na pomoc legendarnych
Czteropalczastych, prowadzonych przez mężnego Xaviana. Pięciu chłopców, pod
wodzą odważnego Ymira, postanawia uciec i dołączyć do wojowników. Wkrótce
odkryją ukrywane przez wieki, prawdziwe związki Bogów, Mistrzów i
Czteropalczastych. Tymczasem w niezdobytym mieście asasyni mrocznego klanu
mordują króla, a widmo wojny staje się coraz bardziej realne. Czy młody,
niedoświadczony następca tronu zdoła jej uniknąć?
Gdy przychodzi stanąć do walki, warto mieć po swojej stronie przyjaciół.
Wojska Ragnarok zamierzają otworzyć sobie dostęp do przywłaszczonego przez
mistrzów melotu. Przeciw armii maszerują przekupieni złotem Czteropalczaści,
wśród których ukrywają się zaginieni chłopcy. Ymir, Nathaien i przyjaciele
starają się pozostać niezauważonymi, lecz czy uda im się uniknąć spotkania z
dowódcą wojsk, Xavianem? Tymczasem z Hrothgaru wyrusza mistrz Noliah z misją
odnalezienia Chłopca o Czystej Krwi. W tym samym czasie Idrasil, król
Chorasanu, sprzymierza się z mrocznym klanem Vlaadów, by zaatakować Aktajon.
Niepewny lojalności członków Rady Królewskiej Blossi musi stawić czoła zarówno
niebezpieczeństwom kryjącym się na korytarzach aktajońskiego zamku, jak też
tym pochodzącym nie z tego świata. Już wkrótce w cieniu Wyroczni Środka
przeleje się krew, barwiąc wody Alkmeny na czerwono Gdzie jest Ymir? pytał w
myślach Noliah, coraz bardziej nerwowo szukając go wzrokiem pomiędzy
siedzącymi chłopcami. Stół za stołem, rząd za rzędem, miejsce po miejscu.
Wcześniej obszedł budynek, sądząc, że znajdzie go wśród oczekujących na
rozpoczęcie uroczystości mieszkańców osady. Zawołany przez Swifta musiał
jednak wracać do środka. Gówniarz nie mógł się ukrywać, by uniknąć swego
przeznaczenia. Przecież nikt prócz Corella nie wiedział, że fiolka z krwią
Ymira zatańczyła, a stary mistrz doskonale zdawał sobie sprawę, że tajemnicy
tej nie może nikomu zdradzić, dopóki nie zezwoli na to Akaran. Zresztą Ymir
miał prawo przypuszczać, że podczas tej ceremonii zostanie wybrany do
opuszczenia Twierdzy chwalono go za waleczność i spryt, a przede wszystkim był
już w odpowiednim wieku. Dlaczego zatem nie przyszedł?
Nawet w bezpiecznej samotni nie schronisz się przed swoim przeznaczeniem
Zamknęły się wrota Wyroczni Środka. Alkmena spłynęła krwią i ciałami
poległych, a Idrasil zasiadł na tronie. Na Wielkie Doliny spływa mrok. Z
zachodu nadciąga armia Szarych Ludzi. Z czeluści wieży Rag-Darg dobywa się
wrzask gamajona, a wiedźmy wróżą koniec jasności. Odważny wojownik, pokonany
król i zaginiony chłopiec zmagają się z samotnością i odrzuceniem. Naprzeciw
wyruszają mnisi z Czarnego Zakonu i morgia, która poszukuje Dziecka Czystej
Krwi. Kiedy ich drogi niespodziewanie się przetną, nic już nie będzie takie
jak dawniej
