Svensson Joanna Libros

Odziedziczony przez Julię medalion okaże się kluczem do wyjaśnienia wielu losów ludzkich, a jednocześnie otworzy drzwi do jej nowego życia. Czterdzieści lat to dla kobiety magiczna liczba. Kobiety w tym wieku chcą być pożądane i atrakcyjne. Niemniej jednak zdają sobie sprawę z tego, że to półmetek ich życia. Niektóre godzą się ze stagnacją i monotonią życia rodzinnego, ale w marzeniach chciałyby, aby coś się zmieniło. Są też i takie, jak Julia, która mimo że niczego nie planuje, przeżyje raz jeszcze wielką miłość. Będzie uwielbiana, kochana i wynoszona ponad wszystko. W tej książce historia łączy się z teraźniejszością, a perypetie bohaterki przeplatane są z wątkami kulturowymi i obyczajowymi Polski, Szwecji, Niemiec i Izraela. Joanna Svensson urodziła się w Warszawie w 1955 roku. Od trzydziestu ośmiu lat mieszka poza granicami Polski. Po wyjeździe mieszkała w południowej Szwecji, by po latach przeprowadzić się do północnych Niemiec, gdzie przebywa od piętnastu lat. Powieść „Tajemnica medalionu” jest debiutem literackim autorki. Przez lata emigracji poznała wiele interesujących osób, a w szczególności kobiety, które tak jak ona były cudzoziemkami w krajach, w których żyły. To właśnie fascynacja ich różnymi, czasami lepszymi, a czasami gorszymi losami była inspiracją do napisania tej książki.

Pewnego dnia może okazać się, że jesteś kluczem do czyjegoś nieba Julia to piękna, silna kobieta, która wiele przeszła. Z jednej strony jest szczęśliwą mężatką i matką dwójki dzieci, wiodącą spokojne życie w pięknym domu z ogrodem, gdzieś w Szwecji. Z drugiej - wciąż ciągnie się za nią niedokończona historia pierwszej miłości, którą utraciła w zawierusze lat siedemdziesiątych Wszystko zaczyna zmieniać się jak za dotknięciem czarodziejskiej różdżki, kiedy w izraelskim Ejlacie spotyka oddanych przyjaciół. I kiedy podejmuje trudną decyzję o opuszczeniu złotej klatki, w której do tej pory żyła Czy mężczyzna, który skradł jej serce, okaże się godny tego uczucia? Ile jeszcze trudnych chwil czeka Julię, zanim odnajdzie prawdziwe szczęście? I wreszcie: czyim kluczem do nieba okaże się ta niezwykła kobieta? Ustawiam się w kolejce do odprawy. Serce wali mi jak młotem, tylko nie wiem dlaczego. Czy to z tego powodu, że niedługo zobaczę Dirka, czy też sprawiło to smutne pożegnanie z Perem? Widzę go kątem oka, jak nadal stoi obok kawiarni. Macham ręką w jego stronę. On uśmiecha się smutno, posyłając mi lotny pocałunek. Po chwili znika mi z oczu. Jestem już po odprawie. Wszystko odbyło się nadzwyczaj szybko. Jeszcze chwila i będę leciała do Kopenhagi.