Chingiz Aitmatov, la figura cumbre de la literatura kirguisa, escribía tanto en ruso como en kirguiso. Sus obras se inspiran profundamente en el folclore y los mitos, tejiéndolos hábilmente en la vida contemporánea para crear alegorías conmovedoras. Aitmatov exploró frecuentemente la profunda conexión entre humanos y animales, destacando cómo sus destinos están inextricablemente ligados. Su distintivo estilo literario, celebrado por su alta calidad, ofrece a los lectores una perspectiva única sobre la condición humana.
“Ya insanın yaratılışından bu, ya da ben böyleyim; hep bir şeylerin eksikliğini duyuyordum. […] Anarhay’da geçirdiğim son bir buçuk yılda oğlumun ve karımın özlemine dayanamaz olmuştum. Geceleri gözüme uyku girmiyordu. Samet’in gülümseyişi, tombul bacakları üstünde düşecekmiş gibi duruşu gitmiyordu gözlerimin önünden. Hele o körpe bebek kokusu sanki içime sinmişti.”
Cemile yazara ilk büyük şöhreti kazandıran eseridir.
Masalla gerçeği birleştiren bir eserdir. Geçmişi temsil eden dede ile geleceği temsil eden çocuk arasında dramatik bir ilişki kurarak insan duygu ve düşüncelerine kendine has yorumlar getirilir. Adı eserde hiç geçmeyen çocuğun saf ve temiz dünyasından, hayatın acı ve çıplak gerçeğine uzanan bir roman kurgusu meydana çıkarılır. Aytmatov’un, edebiyat âleminde geniş akisler uyandıran, uzun yıllar tartışılan, verilmek istenen mesajla yaratılan tiplerin büyük bir uyum sağladığı eserlerinden biridir.