Piotr Michna Libros

3 miliony sprzedanych egzemplarzy Najważniejsza amerykańska książka ubiegłych lat Film w gwiazdorskiej obsadzie: Glenn Close, Amy Adams i Haley Bennett Film Rona Howarda inspirowany prawdziwą historią. Walka trzech pokoleń o lepszą przyszłość Historia Vance'ów zaczyna się w pełnych nadziei latach powojennych. Dziadkom autora, bidokom z Kentucky, udało się awansować do klasy średniej, a ukoronowaniem sukcesu stał się J.D., który jako pierwszy zdobył dyplom wyższej uczelni. Czy zdołał uciec od spuścizny przemocy, alkoholizmu i traum tak typowych dla rejonu, z którego się wywodzi? Szczera i bezpretensjonalna opowieść Vance'a o dorastaniu w Pasie Rdzy, to również niezwykle aktualna analiza kultury pogrążonej w kryzysie kultury białych Amerykanów z klasy robotniczej. O zmierzchu tej grupy społecznej, od czterdziestu lat ulegającej powolnej degradacji, powiedziano już niejedno. Nigdy dotąd jednak nie opisano jej z takim żarem, a zwłaszcza od środka. Znaczna część USA straciła wiarę w amerykański sen, co odbiło się na wynikach ostatnich wyborów prezydenckich. Elegia dla bidoków pokazała Amerykanom z dużych miast, jak mało wiedzą o swoich rodakach. A ciepła, wyrozumiała narracja Vance'a stała się ważnym głosem w dyskusji o rozwarstwieniu społecznym. O tej książce mówi cała Ameryka. J.D. Vance amerykański pisarz, publicysta i przedsiębiorca. Dorastał w małym miasteczku w pasie rdzy w południowym Ohio, gdzie miał styczność z wieloma przykładami niesprawiedliwości społecznej prześladującej Amerykę, m.in. upadającymi szkołami, rozdartymi rodzinami, epidemią heroiny. Ukończył Yale Law School, służył w US Marines.

Poezja? Bo tylko w niej jest wyzwolenie! Czy w tym wykrzykniku więcej zachwytu czy zawodu? I co przeważy? Jedno i drugie w refleksji młodego poety przeplata się i nad umykalność próbuje go ponieść. I ponosi. Jak w dobrej poezji spotyka się tu tradycja i chwila obecna, zmysły i intelekt, tajemnica i szukanie sensu. Niepewność świata i oczekiwanie jutra. Odwieczne tematy i świeżość spojrzenia. Bo to jest poważna poezja, wysnuta z poważnych myśli. Przeżyta, prawdziwa, poruszająca. Rzadko zachwyca mnie poezja współczesna. Tą jestem zachwycony. I wierzę w jej wyzwalające przesłanie. Krzysztof Lipka

I przepadają raje. I znikają Bogowie. Ale zostaje nam jeszcze żar spraw najzwyklejszych. I rytm własnych dróg. Piotr Michna urodził się w 1982 roku w Kwidzynie. Dzieciństwo oraz wczesna młodość zbiegły mu w osobliwym cieniu monumentalnej kwidzyńskiej katedry. Jej cisza, tajemniczość nęciły go od zawsze, i tam właśnie miała swój początek pierwsza z jego artystycznych fascynacji zachwyt muzyką organową. Pragnąc posiąść umiejętność gry na organach, podpatrywał miejscowych organistów, uczęszczał do szkół muzycznych oraz studiował w Akademii Muzycznej w Gdańsku. Poszukiwania artystyczne Piotra nie ograniczały się jednak tylko do muzyki. Ciągle nienasycona ciekawość świata oraz metafizyczne niepokoje sprawiały, iż starał się poznać wnikliwie także inne sztuki. Jego twórcza aktywność objęła z czasem jeszcze poezję. Te literackie skłonności spowodowały, że podjął studia polonistyczne na Uniwersytecie Gdańskim. Sztukę słowa, w swej prywatnej hierarchii, traktuje na równi z muzyką. Jest autorem dwóch książek poetyckich oraz trzech płyt z muzyką organową. Mieszka w Gdańsku, gdzie pracuje nad kolejnymi projektami fonograficznymi i pisze kolejne książki.