Pierwsza część 'Zabawy w teatr' Zofii Wójcik spotkała się z tak dużym zainteresowaniem czytelników, że autorka postanowiła opublikować kolejne teksty sztuk teatralnych. I oto do Państwa rąk trafia 10 nowych scenariuszy, które, jak poprzednio, zostały uzupełnione o projekty kostiumów scenografii. Należy przypomnieć, że Zofia i Zbigniew Wójcikowie od lat prowadzą dziecięce zespoły teatralne, które wielokrotnie były laureatami ogólnopolskich festiwali.
Trzecia część 'Zabawy w teatr' to kolejny zestaw scenariuszy do wykorzystania pracy z dziećmi małymi, większymi i bardzo dużymi. W poprzednich dwóch częściach 'Zabawy w teatr' autorka zawarła kilka podstawowych rad mających ułatwić nauczycielom pracę z dziećmi. Jak się okazuje, rad takich nigdy nie za dużo, ponieważ trudno jest przełamać schematy myślenia, głęboko zakorzenione w teatralnej edukacji. Wśród dwunastu scenariuszy znalazły się dwa o zupełnie nowatorskim charakterze. Są one przeznaczone specjalnie dla najmłodszych grup przedszkolnych. Proponowane scenariusze w żaden sposób nie powinny krępować twórczej aktywności nauczycielu, lecz być dla nich inspiracją do wspaniałej zabawy lub materiałem do ułożenia własnej teatralnej kompozycji.
Książka Zofii Wójcik 'Zabawa w teatr' jest przeznaczona dla tych, którzy chcieliby pobawić się z dziećmi w teatr, ale nie wiedzą, jak się do tego zabrać. Autorka proponuje osiem scenariuszy uzupełnionych o propozycje kostiumów i scenografii.
Natalia Kaszub ma za sobą dramatyczne przeżycia, o których z nikim nie rozmawia. Od lat mieszka wraz z dziećmi w Anglii, pracuje, zajmuje się domem, prowadząc spokojne życie. Któregoś razu spotyka swoją koleżankę z Polski, z którą przyjaźniła się od zawsze. Z ulicy przenoszą się do mieszkania bohaterki, wspominając minione lata... Widzisz, moja droga, napisać książkę, to znaczy obnażyć się przed światem. To nie jest ani proste, ani łatwe. Mimo upływu czasu, wszystko jest ciągle zbyt bolesne i zbyt osobiste, by o tym publicznie mówić. Jakich użyć słów, by oddać prawdziwość przeżyć i nie być zarazem wulgarną? Nie mogę napisać, że moja matka głaskała mnie po głowie, zwracając się do mnie imieniem. Moja matka mówiła do mnie „ty kurwo”, a ja miałam zaledwie siedem lat i nie rozumiałam, dlaczego tak strasznie mnie nienawidzi. Gdyby przyznawano nagrody za znęcanie się, matka dostałaby Nobla. Była mistrzynią w tej dziedzinie.