Henryk Pietras SJ Orden de los libros

Zwiedzanie Rzymu to nie tylko podziwianie zabytków, ale także podróżowanie po historii chrześcijaństwa. Obok monumentalnych, zachwycających bazylik w mieście znajdują się obiekty, które były świadkami życia Kościoła w pierwszych wiekach naszej ery. Niektórych miejsc w ogóle zaś już nie ma. Autorzy, znawcy świata starożytnego, opisują, jak mogły one wyglądać i jakie historie się z nimi wiązały. Przeczytaj i dowiedz się ponadto: - Jak rzymianie świętowali rocznice śmierci bliskich zmarłych? - Co tak naprawdę wiemy o pobycie św. Piotra w Wiecznym Mieście? - Z jakiego powodu chrześcijanie unikali ustalonych tekstów modlitw? - Czy rzeczywiście ginęli męczeńsko w Koloseum, jak to opisano w Quo vadis? W przewodniku znajdziesz: - kody QR ułatwiające zlokalizowanie opisanych miejsc, - piękne fotografie pozwalające rozpoznać poszczególne budynki, - mapę kościołów, w których spotykali się pierwsi chrześcijanie.

Kanony Ojców Greckich stanowią zbiór powstały z pism i listów adresowanych najczęściej przez biskupów wielkich metropolii do różnych osób w najrozmaitszych sprawach dotyczących wspólnoty chrześcijańskiej i jej życia. Prawdopodobnie w VI wieku kanoniści wschodni zebrali w jedną kolekcję kanonów wskazania dyscyplinarne Ojców Kościoła. Na synodzie Quinisexta (692-692) w kanonie 2 wymieniono je wszystkie, nadając im moc obowiązującego prawa. Nawiązuje do nich także Sobór Nicejski II (787).Kanony prezentowane są w tradycyjnym układzie chronologicznym. Są to w zasadzie kanony powstałe przed Soborem w Chalcedonie w 451 roku. Późniejsze są tylko dwa kanony biskupów Konstantynopola zamieszczone na końcu: pierwszy Gennadiusza działającego w drugiej połowie V wieku; drugi zaś Tarazjusza z przełomu VIII i IX wieku. Kanony przedchalcedońskie w ogromnej większości wywodzą się od biskupów Aleksandrii oraz biskupów Kapadocji, z których kanony Bazylego Wielkiego są najliczniejsze w całym zbiorze.Zbiór zawiera kanony Dionizego biskupa Aleksandrii, Grzegorza Cudotwórcy biskupa Neocezarei, Piotra biskupa Aleksandrii, Atanazego Wielkiego, Bazylego Wielkiego, Grzegorza z Nyssy, Grzegorza z Nazjanzu, Amfilocha z Ikonium, Tymoteusza biskupa Aleksandrii, Cyryla biskupa Aleksandrii, Gennadiusza patriarchy Konstantynopola, Cypriana z Kartaginy i rozbudowany kanon Tarazjusza patriarchy Konstantynopola. Zbiór ten uzupełniają kanony arabskie Hipolita i Atanazego.

Pierwsze w Polsce wydanie oryginalnych tekstów soborów wraz z tłumaczeniem polskim. Obecny tom zawiera dokumenty soborów uznanych za powszechne w Kościele łacińskim począwszy od Soboru Konstantynopolitańskiegom IV (869) aż po Sobór w Vienne (1311-1312). Zajmowano się na nich przede wszystkim sprawą reformy Kościoła, którą starano się przeprowadzić drogą regulacji prawnych, oraz krucjatami. Odzwierciedlają się w tych tekstach wszystkie problemy ówczesnego Kościoła, od lichwy po wykonywanie kary śmierci. Wydanie zaopatrzone jest we wszystkie potrzebne indeksy: imion, dzieł cytowanych, kanonów synodalnych i soborowych, do których się odwoływano, nazw geograficznych oraz indeks rzeczowy odsyłający do najważniejszych poruszanych zagadnień. Książka ta stanowi niezbędne źródło dla mediewistów oraz wszystkich zainteresowanych historią Kościoła i całej europejskiej cywilizacji.