Poezja Agnieszki Rykowskiej wpisuje się proces walki polskich kobiet o elementarne prawa: do poszanowania odrębności, do szacunku, do ochrony własnych uczuć i intymności. Ale nie jest to głos poetki z centrum dużego miasta, w którym łatwo jest spotkać bratnią duszę, pójść na wspólną manifestację lub na piwo... To głos kobiety zamkniętej na polskiej prowincji. Bardzo samotnej. Zdawałoby się, odległej od głównego nurtu zdarzeń mentalnie, obyczajowo i terytorialnie. Ale tak nie jest. Wiersze Agnieszki Rykowskiej opowiadają o sponiewieranym losie polskiej kobiety wyjątkowo celnie. Są autentyczne. Każde słowo, każda fraza, użyta przez Autorkę ma boleć. No i boli.
Adela Świątek Libros


Dotychczas podejmowana problematyka zróżnicowania kulturowego zostaje wzbogacona za sprawą rekomendowanej do druku pozycji o kwestie dotyczące mniejszości etnicznych, dzięki którym obszary ich zamieszkania nabierają charakteru pogranicza. Proponowana tematyka jest obecna w dyskursie naukowym, jednak w recenzowanej publikacji są prezentowane nowe zjawiska społeczne mające konsekwencje dla edukacji, a zwłaszcza dla edukacji międzykulturowej. Autorzy tekstów zamieszczonych w zbiorze kategorię pogranicza w różnych kontekstach uczynili głównym tematem podjętych rozważań. [] Koncepcja tomu jest przemyślana. Zawarte w poszczególnych rozdziałach teksty zostały dobrze dobrane, odzwierciedlają aktualny stan badań w omawianym zakresie. Ich autorzy to osoby kompetentne, związane badawczo z zagadnieniami teorii i problematyki pogranicza, mniejszości narodowych i etnicznych oraz wielokulturowości. [] Publikacja stanowi propozycję popularyzującą wśród pedagogów i osób zaangażo- wanych w praktykę edukacyjną ideę edukacji etnicznej, ale w ujęciu szerszym, w kontekście edukacji międzykulturowej. Tym samym może się przyczynić do doskonalenia rzeczywistości edukacyjnej. Powinny się nią zainteresować także osoby żyjące w środowiskach zróżnicowanych kulturowo. - z recenzji dr hab. Barbary Grabowskiej, prof. UŚ