Budzyńska-Daca Agnieszka Libros

Debata w demokracji Jak debatowano w starożytnych Atenach i Rzymie? Czy dysputy scholastyczne są podobne do współczesnych debat? Jak brytyjski parlamentaryzm wpłynął na rozwój debaty w Polsce? Dlaczego debata potrzebna jest w szkole? Jakie są zasady debat w polskim parlamencie? Książka Debata. Retoryka dla demokracji pod redakcją Agnieszki Budzyńskiej-Dacy i Ewy Modrzejewskiej przynosi odpowiedzi na te i wiele innych pytań. Pokazuje debatę z kilku perspektyw: historycznej, socjologicznej, politologicznej, językoznawczej i edukacyjnej. Dzięki tak szerokiemu spojrzeniu na temat, czytelnicy otrzymują zarówno teoretyczne refleksje, jak i praktyczne wskazówki dotyczące organizacji i prowadzenia debat w Polsce i za granicą. Debata. Retoryka dla demokracji to nie tylko wyczerpujące kompendium wiedzy o debacie przygotowane przez kilkunastu ekspertów, ale również publikacja pokazująca olbrzymi wpływ tej formy komunikacji na rozwój społeczeństwa demokratycznego. Niezależnie od tego, czy jesteś badaczem, praktykiem czy po prostu zainteresowanym obserwatorem – ta książka jest dla Ciebie!

Tematem pracy są scholastyczne inspiracje w poetyce Macieja Kazimierza Sarbiewskiego. Praca składa się ze wstępu, sześciu rozdziałów i zakończenia. Wprowadzenie przedstawia stan badań i układ pracy. Pierwszy rozdział pokazuje sposób użycia przez Sarbiewskiego pojęć zaczerpniętych ze scholastyki. Drugi rozdział porównuje poglądy Arystotelesa i Sarbiewskiego na poetykę. Trzeci rozdział pokazuje, w jaki sposób Sarbiewski stosuje pojęcie analogii. Czwarty rozdział przedstawia jego pogląd na problem uniwersaliów. W rozdziale piątym opisano jego wizję człowieka. W szóstym rozdziale porównano jego rozumienie twórczości z romantycznymi poglądami na jej temat. Na końcu sformułowano wnioski.

Tom składa się z 18 artykułów poświęconych różnym rozumieniom wartości w retoryce, wartości retorycznych oraz wartości widzianych z perspektywy retoryki: w przemówieniach głów państw (amerykańskich i polskich), w gatunkach celebracyjnych (laudacje, konkursy), w przemówieniach motywacyjnych (TEDx), w gatunkach prasowych (m.in. felieton, artykuł publicystyczny, artykuł popularnonaukowy), w gatunkach literackich i użytkowych (biografia, poezja, wydawnictwa okolicznościowe), w przekazach internetowych i marketingowych (infografiki, blogi, dyskurs marki), w literaturze i kulturze dawnej (ikonografia, oratorstwo, edytorzy, publicyści). Książka ma charakter interdyscyplinarny, łączy różne dziedziny twórczości i różne dyskursy w przestrzeni publicznej. Spoiwem tematycznym tekstów jest perspektywa retoryczna, czyli odkrywanie mechanizmów perswazyjnych w procesie promowania wartości w kulturze, polityce i mediach.

Autorka poddaje analizie współczesne polskie wielkie debaty przedwyborcze. Wskazuje narzędzia retoryki, które sprawdzają się przy prowadzeniu badań nad oratorstwem publicznym. Książka zawiera liczne przykłady, które pozwalają na wieloaspektowe ujęcie tematu. Jest to publikacja szczególnie cenna przed zbliżającymi się wyborami prezydenckimi w maju 2015. Do książki zostały dołączone stenogramy wielkich polskich debat telewizyjnych, począwszy od pierwszej debaty prezydenckiej Lech Wałęsa – Aleksander Kwaśniewski w 1955 roku, aż do ostatniej debaty Jarosław Kaczyński – Bronisław Komorowski w 2010 roku.

Praca Kategoria miłosierdzia w kazaniach księdza Piotra Skargi jest analizą tekstów ks. Skargi dotyczących miłosierdzia i niektórych toposów związanych z miłosierdziem, jakie odnaleźć można w twórczości Skargi oraz w wybranych tekstach niektórych ojców Kościoła i pisarzy kościelnych wieków średnich. Celem pracy jest ustalenie, jaką rolę pełni pojęcie miłosierdzia w teologii i kaznodziejstwie Piotra Skargi, w szczególności zaś, czy stanowi ono kategorię centralną, w świetle której podejmował główne tematy teologiczne. We wstępie został przedstawiony stan badań, konotacje związane z terminem miłosierdzie, problemy dotyczące związków między kaznodziejstwem i retoryką oraz plan pracy. W pierwszym rozdziale omówiono pochodzenie definicji miłosierdzia podanej przez Skargę oraz porównane zostały treści dotyczące miłosierdzia znane z Kazań o miłosierdziu i Pobudek do Bractwa Miłosierdzia z treściami zawartymi w Kazaniach na niedziele i święta. W rozdziale drugim zarysowano szerszy kontekst teologiczny kaznodziejstwa Skargi. W tym celu wyodrębniono toposy dotyczące miłosierdzia oraz pojawiające się w patrystyce i u autorów średniowiecznych. Pojęcie toposu zostało zdefiniowane na podstawie ustaleń retoryki. Następnie badaniu poddano związki między toposami dotyczącymi miłosierdzia oraz pokazano, jak były one stosowane i przekształcane przez księdza Piotra Skargę. Rozdział trzeci poświęcony został związkom między miłosierdziem Boskim i ludzkim w kaznodziejstwie Skargi. W zakończeniu sformułowano wnioski.