osobnosti Východočeského divadla Pardubice 1909-2009
: Osobnosti Východočeského divadla Pardubice 1909-2009 Knihy Vyšla u příležitosti stého výročí otevření Městského divadla v Pardubicích a byla pokřtěna na galavečeru 11. prosince 2009. Publikace představuje divadelní historii, repertoár divadla, profily herců. Unikátní soubor dobových i současných fotografií divadla, plakátů, představení a herců.
Dziewczynkę, która tęskni za zmarłym kotem, odwiedza Pustka...Jest białą, bezkształtną plamą po nim - nie ma uszu, ogona, wąsów, jest wielka, biała i nieco przerażająca. Wypełnia sobą niemal całą przestrzeń, wędruje, na chwilę znika, by znów pojawić się jeszcze wyraźniej. Pustka chętnie odpowiada na pytania dziewczynki, która nie do końca rozumie czym ona jest i skąd się wzięła. Niezwykle wzruszająca, prosta i mądra opowieść o przeżywaniu straty, żałobie, tęsknocie i wspomnieniach. Książka ma ogromną wartość terapeutyczną, pomaga dziecku pogodzić się ze stratą kogoś bliskiego, oswaja lęk, pozwala zrozumieć trudne emocje i zachęca do rozmowy o nich.
Emil Frantiek Burian to jedna z najwybitniejszych osobowości czeskiej kultury i życia publicznego pierwszej połowy XX wieku: kompozytor, śpiewak, eseista, współzałożyciel lub założyciel czeskich teatrów awangardowych, z teatrem D na czele. Był reżyserem, aktorem, dramaturgiem, pedagogiem, ważnym liderem czechosłowackiego teatru pierwszej połowy XX wieku. Pracował w radiu i w filmie. Skomponował kilka oper, ale też piosenek kabaretowych i szlagierów, cieszących się popularnością do dziś. Przede wszystkim jednak stworzył zupełnie inny teatr niż ten, który czeska kultura teatralna znała do tej pory. W ramach działającego w międzywojniu teatru D powołał instytucję teatralną, będącą czymś więcej niż tylko budynkiem, do którego chodzi się każdego wieczoru po mniej lub bardziej udane przeżycia artystyczne. Ten teatr oparty był na zupełnie innych zasadach. Działał jako stowarzyszenie E. F. Burian & kolektiv, jak sami się przedstawiali; wszyscy jego członkowie, zarówno aktorzy, jak i zespół techniczny czy pracownicy administracji byli tam sobie równi. Na zewnątrz teatr D funkcjonował jako instytucja kultury, w której działalność teatralna była tak samo ważna jak inne obszary artystyczne (muzyka, sztuki plastyczne, literatura współczesna i tak dalej), prezentując czytelny program ideowy. Realizowano go poprzez organizację wykładów, międzynarodowych konferencji i festiwali, wydawanie publikacji i czasopism czy choćby założenie koła przyjaciół teatru D (dzięki czemu awangardowa sztuka i kultura trafiały poza Pragę), a podczas drugiej wojny światowej poprzez zaangażowanie w ruch oporu. Teatr D jako pierwszy w kulturze czeskiej powołał instytucję nowoczesnej kultury teatralnej, do której będą nawiązywać kolejne pokolenia czeskich twórców. Stanie się ona tym samym naturalną częścią czeskiego DNA teatralnego. Emil Frantiek Burian był też płodnym eseistą i temperamentnym komentatorem życia publicznego. Pozostawił po sobie kilkaset esejów, rozpraw krytycznych i manifestów. W niniejszej antologii prezentujemy ich wybór, odzwierciedlający szeroki zakres artystycznych i społecznych zainteresowań autora.