Marek Bieńczyk Libros

Román Sanatorium Tworki (1999) se odehrává v letech 1943-1944 a sleduje mladého básníka Jurka, účetní Sonii a jejich přátele, kteří se ukrývají před válkou v psychiatrické léčebně na předměstí Varšavy. V tomto prostředí prožívají první lásky a okouzlení, zatímco rozlehlé parky a altánek vytvářejí iluzi bezpečí a normálního života. Avšak krutá realita války a holokaustu proniká do jejich idylického útočiště. I když se v textu přímo nehovoří o Židech a varšavském povstání, čtenář cítí, že mladí lidé se skrývají pod falešnými jmény kvůli svému rasovému původu, a jeden po druhém mizí. Bieńczyk v knize spojuje vypravěčskou spontaneitu s jazykovou hravostí a vynalézavostí, využívá slovní hříčky, asonance, rýmy a citáty. Jeho vyprávění balancuje mezi idylou a tragédií, což činí Sanatorium Tworki jednou z nejlepších polských próz posledních desetiletí. Román byl přeložen do několika jazyků, získal významné ceny (např. cenu Władysława Reymonta a Grand Prix du Festival Littératures du Monde) a je považován za součást polského literárního dědictví. Milan Kundera říká: „Tato kniha je nasycena vášní odhalovat to, co dokáže odhalit pouze román. A ta její zvláštní, drásavá krása.“

Dwójka znakomitych bohaterów, szczypta humoru i wdzięk stylu Marek Bieńczyk, laureat nagrody literackiej Nike, podsuwa nam z pozoru tylko żartobliwą powiastkę o szczęściu. Bo ze szczęściem są same kłopoty mówi Duży Książę, jeden z bohaterów Bieńczyka. I mnoży przykłady owych kłopotów, analizując powody ulotności szczęścia. Jego rozmówczynią jest Kaktusica, dla której szczęście ma smak napoleonki, bajaderki albo szarlotki. Za sprawą niezwykłych ilustracji Joanny Concejo i oryginalnego projektu (książka ma formę ponad 6-metrowej harmonijki) świat cukierni przechodzi w nowy wymiar na pogranicze najpiękniejszego snu i jawy. To świat pełen lekkości, ciepła, z nutą marzycielstwa i poezji. Książka-majstersztyk, książka-dzieło sztuki. Książę w cukierni to doskonały prezent na każdą okazję: bo to książka o szczęściu z życzeniami szczęścia (w formie dziesiątek czterolistnych koniczynek na odwrocie harmonijki) bo można ją spersonalizować możesz dodać własne rysunki lub życzenia na stronach z czterolistnymi koniczynkami) bo można ją czytać i rozmyślać bo można ją rozłożyć na 6,5 metra i jako dzieło sztuki prezentować w swojej domowej galerii Joanna Concejo za ilustracje do książki Książę w cukierni otrzymała prestiżową nagrodę główną polskiej sekcji IBBY i tytuł Najlepsza Książka Roku 2013 w kategorii: Grafika.

César Aira, argentyński prozaik uznawany za współczesnego klasyka, specjalizuje się w krótkich, intensywnych powieściach pisanych pod prąd narracyjnych trendów. On sam swoje dzieła nazwał kiedyś „zabawkami dla dorosłych” – to fabuły z iskrą szaleństwa, eksperymentalne i zaskakujące. Zebrane w tomie teksty ukazują typowe cechy pisarstwa Airy.Powieść Próba (1992) przedstawia pełne napięcia spotkanie dwóch dziewczyn-punków z rówieśniczką i szybko okazuje się wybuchową historią o buncie i miłości. Płacz (1992) może przywodzić na myśl Borgesowskie fabuły o iluzoryczności świata, tyle że w zupełnie innej – dadaistycznej czy surrealistycznej – wersji. Utwór Jak zostałam zakonnicą (1993) wstrząsnął literaturą hispanoamerykańską: opowiada o dzieciństwie pełnym osobliwych zdarzeń, które rzucają długi cień na życie niewinnego człowieka.Trzy opowieści są pierwszą prezentacją twórczości Airy w naszym kraju, ale jej ton może się wydać polskim czytelnikom znajomy. Jako miłośnik i znawca tradycji awangardowej w literaturze i jako Argentyńczyk, autor nie mógł przecież przeoczyć dzieł Witolda Gombrowicza.César Aira od lat wymieniany jest wśród kandydatów do literackiej Nagrody Nobla.

Milan Kundera’s new collection of essays is a passionate defence of art in an era that, he argues, no longer values art or beauty. With the same dazzling mix of emotion and idea that characterizes his novels he illuminates the art and artists who remain important to him and whose work helps us better understand the world. An astute and brilliant reader of fiction, Kundera applies these same gifts to the reading of Francis Bacon’s paintings, Leos Janfcek’s music, the films of Federico Fellini, as well as to the novels of Philip Roth, Dostoyevsky and García Mfrquez, among others. He also takes up the challenge of restoring to their rightful place the works of major writers such as Anatole France and Curzio Malaparte who have fallen into obscurity.Milan Kundera’s signature themes of memory and forgetting, the experience of exile, and his spirited championing of modernist art mark these essays. Art, he argues, is what we have to cleave to in the face of evil, against the expression of the darker side of human nature. Elegant, startlingly original and provocative, Encounter follows Kundera’s essay collections, The Art of the Novel, Testaments Betrayed and The Curtain.

Chantal y Jean-Marc viven juntos en París y se quieren, se quieren tanto que incluso parecen confundirse. Y es que, a veces, se dan situaciones en las que, por un instante, ninguno de los dos parece reconocerse, en el que la identidad del otro se disuelve y, de rechazo, duda de la suya propia. Todo el que ama, todo el que convive en pareja, lo ha vivido alguna vez, porque lo que más teme en el mundo quien ama es «perder de vista» al ser amado. Pues eso es lo que, poco a poco, va a empezar a ocurrirles a Chantal y a Jean-Marc. Pero ¿en qué instante, ante qué gesto y en qué circunstancia precisa comienza ese aterrador proceso? Kundera atrapa al lector en el pánico que acompaña ese instante de extravío y éste ya no tendrá más remedio que adentrarse en el laberinto que recorren Chantal y Jean-Marc y en el que más de una vez deberá cruzar la frontera de lo real y lo irreal —o entre lo que ocurre en el mundo exterior y lo que elabora una mente en solitario.