Miljenko Jergovič Libros

En una carretera de Oregón, un hombre que va a buscar a su esposa sufre una avería. El conductor que se detiene para ayudarlo y lo lleva a la ciudad es de Bosnia, como él. El primero, Hasan, es un cineasta musulmán que lleva veinte años viviendo en EE.UU. El segundo, Vuko, es un antiguo conductor de autobuses serbio seductor y extrovertido, probablemente también criminal de guerra. Hasan trata de salvar su matrimonio. Vuko huye de él. El centro de atención es un coche, un Buick Rivera, al que Hasan cuida y mima. Al principio, Vuko aparece como su salvador pues ofrece su ayuda para repararlo. Pero pronto sus relaciones pasarán del primer entusiasmo a la sospecha, provocando un desenlace inesperado. Jergovi ́c, de quien se ha dicho que es «el nuevo Andri ́c de Bosnia», consigue con estos dos personajes hablarnos, de una forma clara y lúcida, de la historia de la Yugoslavia de Tito y de la guerra que desembocó en la fragmentación del país.

Kin is a dazzling family epic from one of Croatia's most prized writers. In this sprawling narrative which spans the entire twentieth century, Miljenko Jergović peers into the dusty corners of his family's past, illuminating them with a tender, poetic precision. Ordinary, forgotten objects - a grandfather's beekeeping journals, a rusty benzene lighter, an army issued raincoat - become the lenses through which Jergović investigates the joys and sorrows of a family living through a century of war. The work is ultimately an ode to Yugoslavia - Jergović sees his country through the devastation of the First World War, the Second, the Cold, then the Bosnian war of the 90s; through its changing street names and borders, shifting seasons, through its social rituals at graveyards, operas, weddings, markets - rendering it all in loving, vivid detail. A portrait of an era.

Set in the Croatian city of Zagreb, then a part of Yugoslavia, in the period between the world wars Ruta Tannenbaum’s central character is an ingenue inspired by the real-life figure Lea Deutsch, the now-forgotten Shirley Temple of Yugoslavia who was murdered in the Holocaust. Using their shared Jewish heritage as a starting point, Jergovic´ constructs a fictional family history populated by historical figures with the precocious Ruta at the center. Stephen Dickey’s translation masterfully captures Jergovic´’s colloquial yet deeply observed style, which animates the tangled and troubled history of persecution and war in Croatia.

A collection of stories about life in a city under siege. The author was born in Sarajevo and remained in the city throughout the years of war.

An epic novel of twentieth-century Balkan life, from the decline of the Ottoman Empire through the bloodshed of the Bosnian War This grand novel encompasses nearly all of Yugoslavia's tumultuous twentieth century, from the decline of the Austro-Hungarian and Ottoman Empires through two world wars, the rise and fall of communism, the breakup of the nation, and the terror of the shelling of Dubrovnik. Tackling universal themes on a human scale, master storyteller Miljenko Jergovic traces one Yugoslavian family's tale as history irresistibly casts the fates of five generations. What is it to live a life whose circumstances are driven by history? Jergovic investigates the experiences of a compelling heroine, Regina Delavale, and her many family members and neighbors. Telling Regina's story in reverse chronology, the author proceeds from her final days in 2002 to her birth in 1905, encountering along the way such traumas as atrocities committed by Nazi Ustashe Croats and the death of Tito. Lyrically written and unhesitatingly told, The Walnut Mansion may be read as an allegory of the tragedy of Yugoslavia's tormented twentieth century.

Written in the shadow of the Yugoslav wars, yet never eclipsed by them, Mama Leone is a delightful cycle of interconnected stories by one of Central Europe’s most dazzling contemporary storytellers. Miljenko Jergovic leads us from a bittersweet world of precocious childhood wonder and hilarious invention, where the seduction of a well-told lie is worth more than a thousand prosaic truths, out into fractured worlds bleary-eyed from the unmagnificence of growing up. Yet for every familial betrayal and diminished expectation, every love and home(land) irretrievably lost, every terror and worst fear realized, Jergovic’s characters never surrender the promise of redemption being but a lone kiss or winning bingo card away. As readers we wander the book’s rhapsodic literary rooms, and as a myriad of unforgettable human voices call out to us, startled, across oceans and continents, we recognize them as our own.

Dwadzieścia osiem lat od pierwszego wydania Sarajewskiego Marlboro i trzydzieści od roku, w którym rozpoczęło się oblężenie Sarajewa, Miljenko Jergović wraca do tamtych czasów. Jak pisze w notatce do książki, jeśli chodzi o temat, układ opowiadań i strukturę, jest to kopia Sarajewskiego Marlboro, choć ani jeden tekst nie został powtórzony. Czytamy więc o innych ludziach, których łączy wspólnota losu pod nieustannym ostrzałem, a różni tożsamość narodowa. Są wśród nich także jako bohaterowie albo postaci epizodyczne ci, którzy pojawili się w pierwszym Marlboro. Wyraźniej i bardziej wprost niż w książce matce są ukazane różnice tożsamościowe i wszystko, do czego doprowadziły wojna i niemal czteroletnie oblężenie miasta. Zrozumienie i empatia, jakimi Jergović obdarza swoich nowych tak samo jak starych bohaterów, pokazują też, co znaczy rozumieć i czuć Sarajewo. Tym razem książkę otwiera zapamiętany z wczesnego dojrzewania film, a zamyka historia dwóch wazonów, świadków historii rodu, które przetrwały wojny i liczne przeprowadzki, a stłukły się dopiero mocą natury w zagrzebskim trzęsieniu ziemi 2020 roku. Między mną i tamtym czasem pisze autor stoi dorosły, dojrzały człowiek, który ma dokładnie tyle lat, ile miałem podczas tej wojny. Tym człowiekiem jestem ja, tak jak i tamtym człowiekiem byłem ja. Trzej do Kartalu to książka tego drugiego człowieka, którego opowiadania mówią o tym samym, o czym mówiły te z Sarajewskiego Marlboro. Teraz chcę, żeby upłynęło jeszcze trochę czasu, abym opowiadania z jednej książki mógł przeczytać jednocześnie z tymi z drugiej. W powstaniu Trzech do Kartalu, tomu opatrzonego podtytułem Sarajewskie Marlboro remastered, mają swój udział wydawca i tłumaczka. Kiedy przygotowywaliśmy wznowienie, zamarzyło się nam wydanie wzbogacone o nowe opowiadanie lub nowe opowiadania. Autor odmówił, ale wkrótce przysłał trzy nowe teksty, potem pięć, a w końcu całą nową książkę. I tak jak Miljenko Jergović, możemy opowiadania z jednej książki przeczytać jednocześnie z tymi z drugiej.

Salomon Tannenbaum bezieht 1920 Prügel auf die Fußsohlen, weil er nicht mit den Empfindlichkeiten des noch jungen Königreichs Jugoslawien rechnet. Seither sitzt ihm die Angst in den Knochen. 1928 heiratet er die Frau mit den größten Augen, die Zagreb je gesehen hat, und wenig später wird Töchterchen Ruth geboren, deren Augen noch größer sind und die eines Tages wegen dieser Augen zum Kinderstar am Zagreber Nationaltheater wird. Als kroatische Shirley Temple feiert sie wahre Triumphe, Triumphe, die nicht nur ihr, sondern der ganzen Familie zu Kopf steigen. Als die Deportationen beginnen, ist es aus mit dem Ruhm und bald auch mit dem Leben. Miljenko Jergović gelingt mit »Ruth Tannenbaum« ein fantastischer Roman über eins der finstersten Kapitel nicht nur der jugoslawischen Geschichte. Er setzt damit zugleich Lea Deutsch ein Denkmal, deren totgeschwiegenes Schicksal ihm den Anstoß zum Schreiben gab. Es ist das international erfolgreichste Buch dieses innerhalb wie außerhalb seiner Heimat bedeutenden Erzählers.