Anatole France fue un maestro de la prosa francesa, célebre por un estilo marcado por la noble elegancia, la profunda simpatía humana y un ingenio galo distintivo. Comenzando su carrera como poeta y periodista, ascendió a la prominencia como novelista cuyas personajes a menudo encarnaban su propia perspectiva escéptica y su visión irónica. A través de obras que satirizaban la naturaleza humana y criticaban lo oculto, France capturó magistralmente el espíritu de su época, adentrándose en dilemas intelectuales y morales. Sus novelas posteriores exploraron temas filosóficos más profundos, cimentando su legado y haciéndole merecedor del Premio Nobel de Literatura.
Historia o starym uczonym, bibliofilu zagrzebanym w książkach, oderwanym pozornie od życia, którego spotyka uczuciowa przygoda, zmieniająca jego dalsze losy. To także historia samotnego człowieka, wrażliwego na cudze niedole, którego główną zbrodnią jest posiadanie czułego i zdolnego do poświęceń serca. Snując tę opowieść o potrzebie kochania bohater-narrator traktuje z pewną ironią uczoność, głosi pochwałę świeżości uczuć i prostotę.