Piszący te słowa jest pracownikiem gettowej instytucji...

Más información sobre el libro

Józef Zelkowicz (1898–1944), przedwojenny dziennikarz i folklorysta, pracował w Wydziale Archiwum Przełożonego Starszeństwa Żydów w łódzkim getcie, gdzie przez cztery lata tworzył propagandowy „Biuletyn Kroniki Codziennej”. Po godzinach dokumentował rzeczy, których nie mógł oficjalnie krytykować ani potępiać. W swoich felietonach, reportażach i literackich obrazkach, szczególnie w relacji „Tamte straszne dni” o deportacjach do Chełmna, ukazywał ponurą beznadziejność ludzi odciętych od świata i stopniowo wyniszczanych. Z ironią i sarkazmem obnażał szkodliwość rzekomo rewolucyjnych inicjatyw żydowskich władz, drwiąc z ich pompatycznych komunikatów oraz oskarżając system protekcji w getcie. Zelkowicz ukazywał, jak w kuchni „protekcja” dotyczyła wszystkich, od kierownika po woźnego, a każdy gest w kierunku „pani wydzielaczki” mógł decydować o większej porcji zupy. W jego opisie, wydzielaczka miała ogromną władzę, mogąc uczynić życie gettowego obywatela szczęśliwym lub wręcz przeciwnie, skazując go na głód. Znajomość z nią była jednym z najbardziej pożądanych zasobów w getcie.