Rajkowska

Más información sobre el libro

Wyobrażałam sobie człowieka, który po wielogodzinnej podróży z Kijowa wysiada z pociągu o 6.50 rano, przechodzi przez brudne podziemia Dworca Centralnego i idzie w stronę Nowego Światu. Nagle przeciera oczy. Widzi palmę. Albo człowieka, który codziennie jeździ do pracy tramwajem przez rondo de Gaulle’a?–?wsiada w tramwaj na Pradze, mija most Poniatowskiego i nagle, nieco zaspany, widzi przez okno tramwaju dziwny pień, potem podnosi oczy do góry i widzi tropiki albo Bliski Wschód, albo Meksyk, widzi coś, co nie przynależy do Warszawy, ale przecież jest tutaj. Palma miała działać jak film, miała mieć taką samą zdolność tworzenia iluzji. Moment, w którym trzeba wymyślić, jak z kimś być, jest momentem, w którym zaczyna się wszelka polityka. Joanna Rajkowska fragment książki Rajkowska. Przewodnik Krytyki Politycznej to pierwsza książka poświęcona twórczości jednej z najważniejszych polskich artystek wizualnych ostatnich lat. Twórczość Joanny Rajkowskiej przedstawiają krytycy, antropolodzy, socjolodzy. O pracach – od pomysłu przez realizacje po reakcje, jakie wywołują -opowiada także sama artystka w esejach oraz w rozmowach z Igorem Stokfiszewskim i Arturem Żmijewskim. Barwnie ilustrowane autokomentarze tworzą miniopowieść o sztuce i polityce. Joanna Rajkowska (1968) – autorka filmów, instalacji, akcji i interwencji artystycznych w przestrzeni publicznej, absolwentka Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Rajkowska jest jedną z najżywiej dyskutowanych współczesnych polskich artystek. Jej najbardziej znane realizacje z ostatnich lat – Pozdrowienia z Alej Jerozolimskich (2002) i Dotleniacz (2006–2007)– przybrały formę rzeźb społecznych zainstalowanych w przestrzeni miejskiej Warszawy. Instalacje były pretekstem do obserwacji i pobudzenia interakcji międzyludzkich, wywołania inicjatyw oddolnych oraz dyskusji o przeszłości i pamięci miejskiej przestrzeni wspólnej. W 2007 roku artystka otrzymała Paszport „Polityki” za „niezwykłe projekty realizowane w przestrzeni publicznej, za wyciąganie ręki w kierunku błąkającego się po mieście człowieka”.