Hoffman's honger

Más información sobre el libro

Felix Hoffman, een 59-jarige joodse diplomaat, is aan het eind van zijn carrière als ambassadeur in Praag beland. Hoffman heeft het nodige meegemaakt. Zo heeft hij tijdens de Tweede Wereldoorlog zijn ouders verloren – ze zijn omgekomen terwijl hij veilig ergens ondergedoken zat. Als diplomaat heeft hij vervolgens de Koude Oorlog van nabij kunnen volgen. Naast dit alles heeft Hoffman op 6 september 1968 zijn dochtertje verloren; ze stierf aan leukemie. Sindsdien is hij slapeloos. Zestien jaar later stierf ook nog eens Esthers tweelingzus Mirjam aan een overdosis drugs. Met lezen (van Spinoza’s Verhandeling over de verbetering van het verstand en over de weg waarlangs het het beste tot de ware kennis der dingen geleid wordt) en heel veel eten probeert Hoffman de slapeloze nachten door te komen. Zijn huwelijk met Marian is mede hierdoor danig bekoeld.