Historia piękna

Estetyczna i intelektualna przygoda z arcydziełami wszech czas�w!?A jest tu zaiste piękno jeszcze bardziej prawdziwe, kiedy mianowicie ujrzysz w kimś i uwielbisz mądrość, nie patrząc zgoła na jego twarz, bo twarz może sobie być brzydka, kiedy po prostu pominiesz całą jego postać zewnętrzną i będziesz ?ścigać? tylko jego wewnętrzne piękno?. ? Plotyn?Piękno świata dostrzegamy w pojedynczych elementach, na przykład w gwiazdach na niebie, ptakach w powietrzu, rybach w wodzie i ludziach na ziemi?. ? Wilhelm z Conches?Bez wątpienia jedną z przyczyn, dla kt�rych wielu ludzi nie ma właściwego poglądu na piękno, jest brak subtelnej wyobraźni koniecznej dla odczuwania bardziej wyrafinowanych wzruszeń. Wszyscy roszczą sobie pretensje do tej subtelności, wszyscy o niej m�wią i chętnie widzieliby w niej sprawdzian wszelkich gust�w i pogląd�w?. ? David Hume?I śmierć, i piękno zaiste to dwie istoty głębokie, co tyle mają błękitu i tyle czerni w źrenicy, jako dwie siostry straszliwe, płodne i wielkookie, o zagadce tej samej, tejże tajemnicy?. ? Wiktor Hugo?Piękno jest prawdą, prawda pięknem ? tylko tyle można wiedzieć i warto wiedzieć tu, na ziemi?. ? John Keats?Piękno jest zawsze dziwaczne. Rzec nie chcę, iż jest dziwaczne w spos�b dobrowolny i na zimno, bo w takim przypadku byłoby potworem, wykolejonym z tor�w życia. M�wię, że zawiera zawsze odrobinę dziwaczności, kt�ra sprawia, że szczeg�lnie jest piękne?. ? Charles BaudelaireKsiążka ta ? choć ilustrowana obrazami stu arcydzieł wszech czas�w ? nie jest kompendium wiedzy o sztuce. Obrazy, podobnie jak cytaty z dzieł literackich, od Pitagorasa po teksty wsp�łczesne, odzwierciedlają zr�żnicowane pojęcia piękna, jakie pojawiały się na przestrzeni dziej�w. Książka ilustruje, w jaki spos�b pojmowano piękno natury, kwiat�w, zwierząt, ciała ludzkiego, gwiazd, proporcji matematycznych, światła, drogocennych kamieni, Boga, szatana wreszcie.Na podstawie tekst�w filozof�w, pisarzy, uczonych, mistyk�w i teolog�w oraz świadectw artyst�w można się także zorientować, w jaki spos�b odczuwał piękno zwykły, przeciętny człowiek. Okazuje się, że nie tylko w r�żnych epokach, ale nawet w obrębie tej samej kultury ścierały się ze sobą r�żnorodne pojęcia na temat piękna. Czytelnik sam może się przekonać, czy w tak odmiennych swych przejawach koncepcja piękna zachowała pewne cechy stałe. W każdym razie przeżyje pasjonującą przygodę, estetyczną i intelektualną.